119
nawrócenie
nawrócenie zachodziło zazwyczaj podczas serii prowadzonych przez Kościół spotkań. Dla wykazujących chęó pozostania organizuje się zazwyczaj spotkanie jednodniowe, potem natychmiast dwudniowe* a następnie siedmiodniowe. Dni spotkań trwają od 8,00 do 23#00 i zawierają wykłady i dyskusje w grupie na tematy religijne, jak również gry sportowe i zabawy powiązane niekiedy z tematyką religijną. Faktycznie cały dzień, włączając też posiłki, spędza się w bezpośredniej bliskości uczestników spotkań i członków wspólnoty* Początkowo uczestnicy często nie zdają sobie sprawy ze związku spotkania z działalnością Kościoła, Jednocześnie z przeprowadzonych wywiadów wynika, że podczas tego okresu wobec nikogo nie zastosowano deprywaoji fizycznej czy jawnego przymusu# Kiedy prosiliśmy badanych o wskazanie najsilniejszych nacisków ze strony wspólnoty w momencie wyrażonej przez nich chęci opuszczenia jej, to 97# wskazywało tylko na pewną dezaprobatę czy lekki spór. Jednocześnie dwóch respondentów /1#/ opisuje "wyraźne ograniczanie /ich/ swobody poruszania się czy podróżowania, jednak nie na więcej niż na jedną godzinę"#
Zdecydowana większość respondentów /91#/ określała jako niższy poziom stresu neurotycznego w czasie tuż po nawróceniu niż to miało miejsce przed tym faktem, przy przeciętnym spadku- 30#* Stan ten można porównać do obniżenia stresu od punktu 3 /umiarkowanie/ do punktu 2 /nieco/ w odpowiedzi na typowe twierdzenia w rodzaju "czuję się smutny i przygnębiony"• Wzrost religijności wiązał się tu ściśle ze znacznym spadkiem tych symptomów# Dla przykładu, jeżeli porangować osoby badane wg stopnia poprawy, tj# obniżenia stopnia stresu, to wówczas ta jedna czwarta populacji, której stan się polepszył najbardziej, wykazała wzrost religijności o 128# w trakcie nawrócenia, natomiast osoby wykazujące najmniejszą poprawę stanu zdrowia psychicznego miały wskaźnik przyrostu religijności 76# /t » 3*67, p < *01/*
Większość respondentów pozytywnie wspominała okres nawrócenia# Duża część znacznie częściej wypełniała rubrykę "dużo" lub "bardzo", ukazując w ten sposób głębsze niż normalnie uczucia* "bardzo dużego szacunku dla drugich" /67^, "otuchy" /43#/f "bliskości, zrozumienia z innymi ludźmi" /48#/ oraz "zrozumienia bliskości Boga" /76#/* Jakkolwiek * dla niektórych osób doświadczenie to miało również aspekty destruktywne# Niektórzy respondenci wypełniali rubrykę "sporo" lub "bardzo", wskazując na występowanie częściej niż przeciętnie takich uczuć, jak: "konflikt i poczucie nieszczęścia" /19#/, zaburzenie jedzenia /22%l% zaburzenie snu /21#/ oraz odczucie "pozostawania pod wpływem innej osoby” /12#/#