120
Doświadczenia, o charakterze transcendentnym były dosyć powszechne w okresie nawrócenia. Wielu respondentów podawało, że "całkiem wyraźnie" albo "bardzo intensywnie" przeżywali "szczególne, niznane dotąd uczucie w całym ciele" /45%/, "obecność kogoś ważnego, nawet wówczas kiedy wiadomo, że nikt tego kog^&ś nigdy nie mógł widzieć" /35%/9 "odczucie innego niż zwykle upływu czasu - raz szybciej, raz wolniej" /39&/« Dosyć powszechny był rodzaj odczuć opisywany przez jednego z członków Kościoła, który ani w przeszłości, ani później nie miał kłopotów natury psychicznej# Po spotkaniu, kiedy modlił się w domu, ujrzał naprzeciw siebie twarz Wielebnego Moona i wyraźnie go słyszał opowiadającego o swojej misji. Było to tak wyraźne, "jak nasza obecna rozmowa".
Step dalszego członkostwa w ruchu
"Pełny" wyznawca powinien większość swojego życia poświęcić Kościołowi. Przykładowo, dwa miesiące przed naszymi badaniami respondenci, którzy byli wyznawcami w pełni zaangażowanymi, większość nocy /średnio 949/ spędzili w rezydencji Zjednoczonego Kościoła. Wierność zasadom religijnym była również bardzo duża* Trzy czwarte /749/ odczuwała "bliski związek z Bogiem"f wypełniając rubrykę sformułowaniami "sporo" lub "bardzo". Specyficzne zakazy przestrzegane były ściśle. 769 odczuwało konieczność unikania myślenia o sprawach płci "bardzo", w przeciwieństwie do niewielkiej grupy /119/, którzy przed przystąpieniem do wspólnoty stosowali tego typu ascezę. Zdecydowana większość respondentów /909/ wskazuje na "prawie wyraźne" lub "bardzo intensywne" doświadczenie ncwego szczególnego znaczenia w życiu, odczuwane- podczas codziennej modlitwy. Zaznaczyła się tutaj wyraźna korelacja między wynikiem skali religijności a wynikami skali ogólnego Dobrego Samopoczucia /r = .34, p < .001/.
Zaangażowanie wyznawców odzwierciedlała również liczba godzin w tygodniu przeznaczonych na pracę zawodową, charytatywną, czy na zajęcia szkoleniowe. Odnotowaliśmy, że średnia ilość godzin wynosiła 67, zaś przed włączeniem się we wspólnotę - 41# Uliczna akcja ewangelizacyjna i handel /przeważnie sprzedaż słodyczy, świec, kwiatów prowadzona na ulicy - przyp. tłum./ była głównym rodzajem aktywności zawodowej większości członków Kościoła /529/. Ich gorliwość wyrażana przez członków wspólnoty oddaje przekonania, co do tego, że inni ludzie nie należący do nich powinni podobnie: "przyjąć wiarę Kościoła Koona" /809/, "unikać myśli o sprawach płci" /869/. Należy stwierdzić, że liczba przepracowanych godzin nie korelowała znacząco z wiekiem, płcią, okresem przynależności czy wynikami w skali religijności. Była ona natomiast