Scan133

142

12.63.    elektrony, b.

12.64.    różnicę potencjałów; bezprądowych.

12.65.    b, w konwencji sztokholmskiej decyduje lewa i prawa strona zapisu reakcji (poza tym bywają eksperymentatorzy, którzy mają dwie lewe ręce).

12.66.    minus (odwrotnie niż w elektrolizie).

12.67.    utleniania; redukcji.

12.68.    a.

12.69.    b.

12.70.    a, b (aby obiiczyć if), d.

12.71.    a, zmieni się siła jonowa roztworu, a więc i aktywności wszystkich jonów w roztworze.

12.72.    c.

12.73.    b.

12.74.    a) a_AH / a • a - l; b) z wartości £f dla danego ogniwa = (E_p° - E°); E' ogniwa = - A (flsF- ~(RT/zF)\n( a_AB i a_Ą, -a_/r ).

12.75.    a, Aif - TAS^J> = - AG°, a AG⁰" -zflE.

12.76.    Na elektrodzie A JA zachodzi redukcja, na B^VIB utlenianie.

12.77A. a) A /A; b)AlA; c)B'!B.

12.77I>. a) A IA\ b) B'IB; A7.A-> Byś.

12.78.    Od 7/7/72 do Ci?7Cu; na elektrodzie wodorowej.

12.79.    27/ t 2e' = Hg, od chlorosrebrowej do wodorowej.

12.80.    a) od Zn do Cu, b) tak, do anody (Zr? 7Zn).

12.81.    a, c.

12.82.    Odrzucić. Aby ogniwo mogło pracować, musi w nim przebiegać reakcja. Gdyby nic było wędrówki jonów w kierunku obszarów o niższym potencjale elektrochemicznym danego jonu, to po połączeniu zacisków ogniwa taka reakcja byłaby natychmiast zahamowana wskutek powstania potencjałów na elektrodach: na anodzie ujemnego, hamującego wyjście kationów, a na katodzie dodatniego odpychającego rozładowywane kationy.

12.83.    c.

12.84.    a) Zn¹"Zn, b) Zn -* Zr?" + 2e'( anoda), 277^ł + 2 a-> 77₂(katoda);

Zn + 27/⁴—> Zn¹' + 77₂.

12.85.    b.

12.86.    b, formaInie:Cy^2r( lO^M) + 2e'~> Cu⁰ (P); Ctr⁺(10'²M) + 2e'—> Cu°(L), (P) - (L) daje Gr^lO^M) —> Cu²⁺( 10'²M); aktywność substratów < od aktywności produktów, a więc E < 0 (E? obu elektrod ma tę samą wartość).

12.87.    tak, jest to /zw. ogniwo palmowe; doprowadzamy gazowy tlen i wodór z dwóch stron do membran mających charakter wymieniaczy jonowych. Jeśli elektrolit jest kwasem zachodzą reakcje: (katoda) O2 + 4/E + 4e-^> 2H₂0, (anoda) 2H₂-r 4H' + 4e ; (£=1,23 V).

12.88.    a, F?ogniwa, w którym chlor ulega redukcji a wapń utlenianiu:

E?(cycr) - £° (Ccr⁺!Ca) - [1,36 - (-2,87)] V = 4,23 V.

12.89A. Cytochrom c (Ff\cytochromu c = 0,29 V, ^cytochromu b - 0,08 V),

12.89B. T*KNADH + UQ + H* = NAD* + UQH₁ Ą - E?, = 0,10 V + 0,32 V - 0,42 V.

12.90.    Nie, można tylko obliczyć AG° (standardową entalpię swobodną reakcji): ( 0,816 V + 0,32 V = 1,136 V). Do obliczenia AG potrzebna jest znajomość aktualnych aktywności reagentów w organizmie. Aktywności te są dalekie od wartości standardowych = 1 (stężenia NADH i NAD" są rzędu mM), ale stosunek [NADH]/[NAD⁺] s 1/2, a P{0₂) jest rzędu 10⁴ Pa. Zmniejsza to wartość E w stosunku do E° tylko o około 0,02 V, można więc rozpatrywać taki proces, jak proces stacjonarny przebiegający w pobliżu stanu równowagi.

12.91.    a) Fe²*-* Fe²*; b) AG_r ~ ~zFE musi być >30 kJ/moI.

12.92.    a, w zasadzie tak, ale jest to bardzo niepraktyczne, łatwiejsza w użyciu jest elektroda szklana.

12.93.    b oraz c.

12.94.    Albo: a) oraz b), albo: c) oraz d). Poniżej punktu równoważnikowego (znikome ilości jonu Są0₆²') wygodniej jest używać pierwszej pary danych (wymienionych w p.a i b) natomiast po punkcie równoważnikowym - drugiej (dane wymienione w p. ci d).