36
Naprawa motocykli WSK
nic lub nawet zalanie styków przerywacza i zakłócenia w pracy silnika. Na zakończenie, jeśli jest to konieczne, należy podgiąć blaszkę sprężystą tak. aby filc lekko dotykał krzywki.
świeca zapłonowa pracuje w silniku motocyklowym, chłodzonym powietrzem, w wyjątkowo ciężkich warunkach. Część świecy znajdująca się w cylindrze podlega działaniu zmiennych temperatur oraz ciśnień. Podczas napełniania połączonego z przepłukiwaniem cylindra temperatura otoczenia (wokół świecy) wynosi 50—80°C. W czasie suwu pracy, pod koniec spalania, temperatura wzrasta do ok. 2000°C. Ciśnienie natomiast podnosi się o wartość 30—40 kG/cm*. Ponieważ temperatura otoczenia zmienia się bardzo szybko, temperatura elektrod oraz izolatora, w dolnej części świecy, ustala się na poziomie 500—800°C.
W przypadku, gdy temperatura świecy w cylindrze oscyluje w granicach 400—500°C, osadzają się na niej bardzo intensywnie substancje półstałe takie, jak żywice, asfalt, powstające wskutek rozpadu oleju i paliwa. Osady te są czarne lub ciemno brunatne i charakteryzują się dość dobrą przewodnością elektryczną, w przypadku zwilżenia, powodują przepływ prądu do masy i całkowity zanik iskry. Taki stan świecy świadczy o tym. że mieszanka paliwowo-powietrzną dochodząca z gażni-ka do cylindra jest zbyt bogata lub. że świeca ma zbyt dużą wartość cieplną (świeca zimna). Przy prawidłowo dobranych parametrach świecy i właściwej regulacji gaźnika powierzchnie świecy znajdujące się w cylindrze mają średnią temperaturę w granicach 500—800°C. Jest to tzw. temperatura samooczyszczania. Pod jej wpływem ulegają spalaniu wszystkie te osady, które mają tendencję wytrącać się przy niższych temperaturach.
W takim przypadku, świeca wykręcona z silnika po przejechaniu odcinka kilku km. pod obciążeniem, ma kolor rdzawo-szary lub rdzawo-brązowy w okolicy elektrod i izolatora.
Zbyt niska wartość cieplna świecy (słabe odprowadzenie ciepła do głowicy) lub uboga mieszanka paliwowo--powictrzna powodują to. że lcktrody i końcówka izolatora nagrzewają się do temperatury ponad 800—850°C. W tych warunkach na izolatorze i elektrodach osiądą spiekające się osady z oleju i paliwa. Wykręcona świeca ma kolor jasno-żółly z osadem w postaci płytek. W czasie pracy silnika tak nagrzana świeca powoduje samozapłon objawiający się nagłymi przyhamowaniami oraz ..strzelaniem w gaźnik”. Dobór świecy oraz przestrzeganie stosowania zalecanych przez wytwórnię wartości cieplnych świecy jest rzeczą bardzo istotną i ma duży wpływ na osiągi dynamiczne silnika, zużycie paliwa, oraz trwałość silnika.
Do silnika S01-Z3A Lux oraz pochodnych należy stosować świece FSO „Iskra” z gwintem M14X1.25 wg ZN-69/MPM-15-23-167 lub inną o wartości cieplnej 225 wg skali Boscha, przy eksploatacji w warunkach normalnych. Przy eksploatacji intensywnej w czasie letnich upałów należy stosować odpowiednio świece FI00 „Iskra” lub inne o wartości cieplnej 240 wg skali Boscha. Do silników W2B eksploatowanych w motocyklach turystycznych M21W2 należy stosować świecę FI 00 „Iskra” z gwintem M!4X1.25 ZN-69/MPM-15-23-167 lub inną o wartości cieplnej 240 260 wg Boscha. Ten sam silnik w motocyklu M21W2S z uwagi na większe obciążenia wymaga do właściwej pracy świecy FI00 „Iskra” lub innej o wartości cieplnej 260 wg skali Boscha. Do silnika WI w motocyklu M21W1 należy stosować świece o wartości cieplnej 240—260 wg skali Boscha lub F100.
Osad i nagar należy usuwać ze świecy ostrą szczotką oraz zaostrzonym odpowiednio kawałkiem twardego drewna. Po wypłukaniu w benzynie, świecę należy wytrzeć i wysuszyć. Dobre efekty daje również piaskowanie świec w specjalnym przyrządzie wypełnionym bardzo drobnym piaskiem kwarcowym.
Rys. 2.29. Pomiar przerwy między elektrodami świecy
« — pomiar przy ubyciu uczclmomicra, b — pomiar przy utyciu kalibiowuncgo drutu
Odstęp między elektrodami powinien wynosić 0.4— —0.6 mm. Przy niezużytej elektrodzie pomiar można wykonywać szczclinomierzem. W przypadku gdy elektroda zewnętrzna jest wypalona i ubytek jej ma charakter walcowy, pomiaru należy dokonywać kalibrowanym drutem (rys. 2.29).
Ustawienie zapłonu w silniku S01-Z3A Lux wyposażonym w iskrownik-prądnicę 31-06 przeprowadzać należy w następującej kolejności:
— ustawić przerwę na 0,2—0,3 mm (przy maksymalnym rozwarciu styków przerywacza).
wykręcić świecę zapłonową, a na jej miejsce wkręcić przyrząd do ustawiania zapłonu N.27.00.
— ustawić tłok w ZZ,
wykonać znaki (punkty) naprzeciw siebie na kole magnesowym i obudowie silnika (w przypadku gdy znaki są wybite przez wytwórcę — sprawdzić ich zgranie),
— obracać wolno kołem zamachowym w lewo dotąd, aż tłok opuści się o 3 mm. (3 działki na przyrządzie); zaznaczyć dwa punkty na obudowie naprzeciw znaku na kole magnesowym.
— podłączyć lampkę kontrolną, w układzie jak na rysunku 2.30. jednym końcem do bieguna dodatniego akumulatora (np. do łącznika światła „stop”), a drugim do wyprowadzenia przewodu gaszenia silnika (czarny przewód), włączyć zapłon silnika.
— sprawdzić, czy w chwili mijania przez punkt na kole, dwóch punktów na obudowie (rozwieranie lub zwieranie styków) żarówka przygasa i rozjaśnia się.
W przypadku gdy żarówka kontrolna, przy obrocie koła magnesowego w prawo, przygasa po minięciu dwu punktów na obudowie, przez punkt na kole zamachowym, stator iskrownika należy poluzować i obrócić nieco w lewo; zapłon przyspieszyć. Jeśli żarówka przygasa przed minięciem znaku na kole dwóch punktów na obwodzie, stator należy obrócić o odpowiednią wielkość w prawo (zgodnie z kierunkiem obrotu wskazówek zegara). Zapłon jest prawidłowo ustawiony, gdy nastąpi zgranie punktu na kole magnesowym z punktami na obudowie i chwilą przygasania żarówki przy obrocie koła magnesowego w prawo, lub rozjaśnienia przy ruchu koła magnesowego w lewo. Ustawienie zapłonu w motocyklach M21W2. M21W1 i M21W2S z silnikami W2B