Zestaw II
Rozkładanie i składanie jajek, bab z uwzględnieniem wielkości przeciwstawnych: duży--m a 1 y. Prowadzący zabawę nazywa tylko babę największą (duża) i najmniejszą (mała), pośrednich wielkości nie nazywa — rozstawia jednak wszystkie baby wg kolejności.
Składanie (1 kompletu) pomieszanych pudełek (foremek-sześeianów wkładanych jeden w drugi).
Wkładanie „pika” — opiekun głośno nazywa kolor wkładanych krążków nie żądając tego od dziecka. Podsuwamy dziecku krążki wg wielkości, lecz wielkości tych nie nazywamy; jest to przygotowanie do ćwiczenia kolorów.
Układanka obrazkowa (5 obrazków) — prowadzący nazywa obrazek i prosi dziecko o powtórzenie, każdy omówiony obrazek kładziemy przed dzieckiem w rzędzie na stole, po rozłożeniu wszystkich podajemy nazwę. Zadaniem dziecka jest wskazanie lub podanie danego obrazka.
Oglądanie książeczki nominacyjnej, tzn. takiej, w której na każdej stronie jest przedstawiona ilustracja tylko jednego przedmiotu (np. książeczka ze zwierzętami: piesek, krowa itp.) z głośnym nazywaniem każdego obrazka.
Oglądając książeczkę sytuacyjną, prowadzący nazywa odpowiednie czynności przedstawione na obrazku, a następnie odtwarza
daną sytuacją razem z dzieckiem np. karmienie lali, ubieranie, mycie itp.
Rysowanie kreski pionowej, poziomej, potem kółka i kwadratu (na papierze i tablicy).
Nazywanie części samochodu: szyby, kółka, kierownicy itp. Nazywanie części ciała u dziecka, u lalki i na obrazku.
Orientacyjne badanie słuchu za pomocą instrumentów muzycznych. Chodzi o skierowanie uwagi dziecka wyłącznie na samo badanie. Ćwiczenia Przygotowawcze do badania słuchu: wkładanie krążków na patyk lub wrzucanie drobnych zabawek do pudełka tylko na sygnał dźwiękowy, np.: mocne uderzenie w bębenek. Początkowo dziecko widzi jak opiekun uderza pałeczką — potem robimy to za parawanem z kartonu.
Gdy dziecko zrozumie o co chodzi, skojarzy sygnał dźwiękowy z wkładaniem krążka i za każdym razem, gdy nadajemy dźwięk za parawanem, wykona zadanie poprawnie, możemy uznać, że dziecko sygnał słyszy. Badanie słuchu szeptem: dziecko siedzi przy stole lub stoi w odległości około 3 metrów tyłem do badającego. Na stole lub na podłodze koło dziecka leży kilka przedmiotów, np. lala, auto, piesek, kubek, piłka, klocek (dziecko musi znać te słowa). Polecenia wymawiamy głośnym szeptem: prosimy — daj lalę, daj misia itp. Jeżeli dziecko nie reaguje, zmniejszamy odległość źródła dźwięku o jeden metr, następnie znowu o metr. Gdybyśmy 31