Zabawy rozwijające mowę dziecka (18)

Wprowadzenie pojęcia ilości: mało-dużo, jeden i dużo klocków, mało płynu w szklance i dużo płynu w szklance. Zadaniem dziecka jest wskazanie, gdzie jest mało cukierków itp.

Różnico v/a nie instrumentów muzycznych. Przed dzieckiem i przed opiekunem leżą trzy rodzaje instrumentów: trąbka, bęben, grzechotka. Na oczach dziecka uderzamy w bębenek — dziecko na ogół bierze pałeczkę i próbuje uderzyć w bębenek dorosłego. Wtedy prosimy: uderz w swój bębenek. Gdyby dziecko nadal nie rozumiało o co chodzi — ręką dziecka bierzemy pałeczkę i uderzamy w jego bębenek. Gdy stwierdzimy, że dziecko już opanowało ćwiczenie — umieszczamy swoje instrumenty za parawanem. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie, w jaki instrument opiekun uderzył i zagranie na takim samym instrumencie.

Zestaw IV

Kolory, uogólnienia. Wkładanie różnych przedmiotów jednego koloru do pudełka tego samego koloru; wkładanie kloc-ków-literek. Opiekun zadaje pytanie: jaki kolor teraz włożysz? Dziecko nie zawsze jeszcze umie nazwać dany kolor, pokazuje więc paluszkiem, a my mówimy wyraźnie nazwę koloru. Gdy .pytamy dziecko ponownie, jaki teraz kolor włożysz? — dziecko często odpowiada nieprawidłowo. Mówi np. żółty, wska-31 żując jednocześnie klocek innego koloru.

Wówczas dorosły musi błędną odpowiedź skorygować, nazywając poprawnie kolor wskazywanego klocka. Chodzi o to, by dziecko za każdym razem słyszało nazwę koloru kierowaną do odpowiedniego przedmiotu.

Dokładanka słowna. Liczba obrazków nie jest tu istotna, natomiast ważne jest, by były one podzielone na kategorie, np. zabawki, ubranie, zwierzęta itp. Kładziemy przed dzieckiem np. pięć obrazków przedstawiających zabawki: misia, lalę, piłkę, klocki — zadaniem dziecka jest dołożenie takiego samego obrazka do obrazka leżącego na stole, a następnie wskazanie odpowiedniej zabawki-desygnatu. Gdy dziecko wskazuje zabawkę, mówimy: to jest miś; gdy dziecko na nas spogląda, powtarzamy: miś. Jeżeli podczas którychś ćwiczeń dziecko samorzutnie powtórzy jakiś wyraz, koniecznie należy zwrócić na to uwagę i dziecko pochwalić.

Zabawa tematyczna: ubieranie lali — dobrze byłoby, gdyby ubranka były takie, jak w ćwiczonym zestawie układanki. Zawsze nazywamy daną część ubrania.

Wprowadzenie określenia pory r o k u. W tym celu robimy z kartonu bęben obrotowy z czterema porami roku — tak, by dziecko mogło samo ustawić obrazek przedstawiający konkretną porę roku. Opowiadamy dziecku np. o zimie, pokazujemy obrazek na bębnie, pytamy: co pada w zimie? Z czego dzieci ulepiły bałwana? Na czym dzieci zjeżdżają z górki? Jeśli nie po-