KRÓTKA GRAMATYKA JĘZYKA JAPOŃSKIEGO
Zaimki pytajne, przyimki, a nawet spójniki mają charakter rzeczownikowy i są używane w zdaniach tak, jak rzeczowniki. Zaimek pytajny doko (gdzie?) jest w poniższych zdaniach traktowany jak rzeczownik kyoto czy eki (dworzec kolejowy):
Eki wa |
doko |
desu ka? |
Dworzec kolejowy gdzie |
jest? | |
Anata wa |
doko o |
ikimasu ka? |
(Ty) |
dokąd |
jedziesz? |
Watashi wa |
Kyooto e |
ikimasu. |
Ja |
do Kioto |
jadę. |
Anata wa |
doko kara |
kimashita ka? |
(Ty) |
skąd |
przyszedłeś? |
Watashi wa |
eki no mae ni |
machimasu. |
(Ja) |
przed dworcem kolejowym |
czekam. |
Język japoński nie zna deklinacji (wyrazy się nie odmieniają przez przypadki). Informacja gramatyczna dotycząca rzeczownika podawana jest za pomocą partykuły, która pojawia się za rzeczownikiem lub zaimkiem, dlatego nazywana jest postpozycją. Same rzeczowniki nie ulegają zmianom. Ponieważ każdy rzeczownik może przyjąć w zdaniu dowolną pozycję, rzeczowniki pojawiają się zawsze w towarzystwie stojącego za nim określnika: albo jest nim postpozycją*. albo słowo desu (jest).
Przypadki:
wa, ga |
oznacza rzeczownik w mianowniku (kto? co?) |
no, (no wa) |
oznacza rzeczownik w dopełniaczu (kogo? czego?) |
ni, (ni wa) |
oznacza rzeczownik w celowniku (komu? czemu?) |
o, wa |
oznacza rzeczownik w bierniku (kogo? co?) |
* W niektórych przypadkach por.ccz,cje yę opuucu. W ^tonniuku riwnkż pojawfc] sę takie w krwyc* określona część zdania muy v-_it bez (xnCpeMycji: nie jest to fcf.yl. krz *yrarenia idiomatyczne
wa, ga |
Za rzeczownikiem lub zaimkiem wa lub ga oznacza nie tylko zastosowanie mianownika lub biernika, lecz ma także za zadanie określić temat zdania, którym często, lecz nie zawsze, jest podmiot: |
Ashita wa nani o shimasu ka? Jutro co robisz? | |
Karę wa hikooki de kimasu. (On) samolotem przyleci. | |
no |
Partykuła no po rzeczowniku lub zaimku określa przynależność do osoby lub rzeczy, a zatem posiadanie jaki, czyj? Posiadacz stoi zawsze przed, zaś rzecz zawsze po słowie no. |
ie no mado chichi no ie dom domu ojca domu (domowe) okno ojca (ojcov/ski) dom | |
Gdy partykuła no występuje po zaimkach osobowych, otrzymujemy formy zaimków dzierżawczych mój, twój, jego itd. | |
watashi no hon moja książka (czyja książka?) anata no kuruma twój samochód (czyj samochód?) | |
ni 1. |
Oznacza celownik i odpowiada na pytanie: komu? |
Karę wa hon o okaasan ni aaemasu (On) książkę matce daje | |
2. |
Za pomocą ni określa się również przestrzeń, miejsce lub czas, w jakim ktoś lub coś się znajduje, ni odpowiada na pytania: gdzie? i kiedy? Hoteru ni tomarimashita. IV hotelu Ga) mieszkałem.; Mieszkałem w hotelu. Nanji ni kimasuka? W jakiej gadzinie (kiedy) przyjdziesz?; 0 której godzinie przyjdziesz? |
o |
Partykuła o po rzeczowniku pełni funkcję biernika kogo/co? |
Tokei o kaimasu. Zegarek kupuję.; Kupuję zegarek. |