KROTKA GRAMATYKA JĘZYKA JAPOŃSKIEGO
Formy od potrafić (formy potencjalne) są często identyczne z formami strony biernej.
Korę wa taberaremasu ka? |
Czy można to jeść? |
Czy to jest jadane? Czy to się je? |
Przymiotniki to słowa, które bliżej określają rzeczowniki. Tak jak w języku polskim, japońskie przymiotniki występują przed rzeczownikami. Mają one jednak cechy czasowników i dlatego nazywa się je przymiotnikami werbalnymi (łac. verbum - czasownik)
Istnieją dwie grupy przymiotników:
Jeśli, gdy
Tworzenie: forma -ta + -ra
dosłownie: |
Kierunek jest dobry |
ame ga furu pad*: (o de^zc/u) |
futta + -ra |
Moshi ame ga futtara ikimasen. Moshi ojisan ga sore o kiitara bikkuri suru deshoo. |
Jeśli będzie padać, nie pójdę. Jeśli wujek to usłyszy, będzie zdziwiony. |
1. i-przymiotniki (prawdziwe przymiotniki)
na -i. przy czym przed -i |
i pojawia się a. |
i, o lub u. |
yasui tani |
omoshiroi |
ciekawy |
furui stary |
tooi |
daleki |
atarashii nowy |
chiisai |
mały |
ookii duży |
takai |
drogi |
2. na-przymiotniki (quasi-przymiotniki)
Na-przymiotniki są rzeczownikami, które dopiero poprzez dodanie -na stają się przymiotnikami. Najczęściej kończą się na -i. Jednakże w takim przypadku przed -i występuje e lub spółgłoska.
kirei piękny iya zły
suki spokojny benri praktyczny
Zastosowanie w funkcji przydawki: piękny, duży
i-przymiotniki
furui otera atarashii kuruma tooi machi
na-przymiotniki
kirei na hana suki na hito yuumei na otera
stara świątynia buddyjska nowy samochód dalekie miasto
piękny kwiat człowiek, którego lubię słynna świątynia
Zastosowanie w funkcji orzeczenia: yesf piękny, jest duży Tworzenie: wa + przymiotnik + desu
Talemono wa takai desu. Budynek jest wysoki.
Kono hon wa omoshiroi desu. Ta książka jest ciekawa.
wa + na-przymiotnik (bez na) + desu
Kono kissaten wa shizuka desu ne? Ta kawiarnia jest spokojna.
nieprawdaż?
Kenchoo-ji wa yuumei desu ka? Czy świątynia Kencho jest słynna?
Czasy
Obie grupy przymiotników tworzą własną formę czasu teraźniejszego (twierdzącą, przeczącą) i czasu przeszłego (twierdzącą, przeczącą).
Tak jak w przypadku czasowników, istnieją różne formy na różnych społecznych poziomach porozumiewania się (język potoczny oraz uprzejmy sposób mówienia).