To znaczy kolejno odcinane są sufiksy aż do uzyskania segmentu rdzennego. Segmentacji zgodnie z powyższym schematem może podlegać morfonologiczna postać łeksemu. Np. segmentacja rzeczownika wysokościowiec (w zapisie morfonologicznym vysokośćov§c0) przebiega następująco:
wysokościowiec
vysokośćo'Ac0 -> vysokośćovkc-0 (por. kij)
vysokośćov-$c-0 (por. biurowiec) vysokość-ov-#c-0 (por. szybkościowiec) vysok-ość-ov-#c-0 (por. długość)
-» vys-ok-ość-ov-#c-0 (por. szeroki).
Procedura segmentacji bezokolicznika przedstawia się następująco: wydzieleniu podlega samogłoska tematyczna (różna od ą) lub segment -ną-\ analiza dalszej części tematu przebiega jak przy tematach nominalnych:
gramatykalizować
gramatikalizovać -» gramatikalizova-ć
gramatikalizov-a-ć {pisać) gramatikaliz-ov-a-ć {celować) gramatikal-iz-ov-a-ć (germanizować)
-> gramatik-al-iz-ov-a-ć {werbalizować)
Procedury weryfikacyjne kontrolują poprawność podziału leksemów w ramach procedury nadrzędnej, umożliwiają falsyfikowanie podziałów niepoprawnych formalnie. Oto przykłady takiej weryfikacji:
1. Weryfikacja segmentacji leksemów o nietypowej strukturze (typu wygon)
W ramach przyjętej tu procedury leksemy typu wygon teoretycznie mogą być podzielone w trojaki sposób: a) vy-g-on-0, b) vyg-on-0, c) vy-gon-0. Podział typu a) jest możliwy z tego względu, że w strukturze rzeczownika może wystąpić zarówno prefiks wy- (wyjazd), jak i sufiks -on (dzialon, por. działo). Podział b) znajduje swoje uzasadnienie na tle przytoczonych formacji typu działon. Podział c) jest możliwy wobec istnienia takich rzeczowników, jak wyjazd. Wyłania się problem wyboru jednej z tych segmentacji jako poprawnej. Należy odrzucić podział a), ponieważ podstawa nie spełnia warunku 3. (sylabiczności rdzenia). Spośród dwóch pozostałych za poprawny należy uznać ten ciąg, w którym cecha powtarzalności w innych kontekstach morfologicznych przysługuje obu segmentom, tj. podział c): wy-gon (por. wy-stęp, za-gon).
2. Weryfikacja segmentacji leksemów zawierających nietypowe afiksy (typu mąciciel)
Zgodnie z przedstawionymi tu założeniami rzeczowniki typu mąciciel mogą być dzielone
następująco: a) mąć-ić-el-0, b) mąć-i-ć-el-0, c) mąć-i-ćel-0. Podział a) daje segmenty zgodne pod względem budowy morfonologicznej z ogólną strukturą sufiksów nominalnych (VC). Podział b) możliwy jest z tego względu, że sufiks -el- powtarza się w powiązaniu z innymi segmentami morfonologicznymi (śmierdziel), segment -i- jest identyfikowalny z samogłoską tematyczną czasownika mącić. Akceptowalny jest jednak tylko podział mąć-i-ćel-0, ponieważ cecha powtarzalności w innym otoczeniu morfologicznym przysługuje wszystkim wydzielonym segmentom,
592