CCF20090831111

IV. O PRAWDZIE PEWNOŚCI SAMEGO SIEBIE m

W formach pewności, które dotychczas omawialiśmy, prawdą dla świadomości było co innego niż świadomość sama. W jej doświadczeniu jednak nad tą prawdą znika, jak widzieliśmy, pojęcie tej prawdy. Okazuje się, że przedmiot nic jest naprawdę takim, \ jakim był bezpośrednio sam w sobie; nie jest on mianowicie ani bytem istniejącym (das Seiende), jakim operowała pewność zmysłowa, ani konkretną rzeczą (das konkrete Dmg), jaką operowało postrzeżenie, ani siłą, jaką operował rozsądek. Ten jego byt sam w sobie ^ j \j okazał się raczej sposobem, w jaki przedmiot istnieje j _lry tylko dla kogoś innego. Pojęcie tego bytu samego w sobie zostaje zniesione w przedmiocie rzeczywistym, albo inaczej mówiąc: pierwsze bezpośrednie wyobrażenie przedmiotu zostało zniesione w toku doświadczenia, a pewność została zagubiona w prawdzie. Obecnie jednak powstało coś, co w poprzednich warunkach nic dochodziło do skutku, mianowicie pewność, która równa się swojej prawdzie ¹; pewność jest bowiem teraz sama swoim przedmiotem, a świadomość sama dla siebie prawdą. Wprawdzie i tu mamy do czynienia z inno-

15

1

Jest to, jak zaraz zobaczymy, świadomość siebie samej, samo. wiedza.

Hegel — Fenomenologia ducha