Gennep Obrz�dy przej�cia9

At.

Omowwne tu obrzędy ponownego włączenia należy rozumieć w smcto fizycznym, a nki symbofcznym. Sznur, którym wiążą się narzecze* ścień, bransoleta, wieniec Itp. mają działać w sposób realny, ju środek przymusu, Bardzo Interesujące z tego punktu widzenia związane z progiem³-' I drzwiami Przekracza się je ską lub za przyzwtfirul! mieszkańców danego domostwa. Na przykład w Palestynie dziewczyna dzi do domu swego przyszłego męża, a na głowie niesie dzban pełen wo&ru przestępu)* próg. oblubieniec strąca Jej dzban (nie test to, jak sąda TruirJ znak świętowania, ale obrzęd wyłączenia z dawnego środowiska, a zmazom k togracji z nowym, poprzez coś w rodzaju chrztu). Na wyspie Karpathosi*^ kf położony w poprzek drzwi. Edouard Chavannęs opowiodzial mi o banto_n* tresującym obrzędzie chińskim, w którym fizyczne przejście nie dokonuje ^ jednorazowo, lecz etapami”. W plemieniu Hani (południowy Yunnan), ^ przysfy zięć przybywa do domu przyszłego teścia po żonę,

teśó prowadzi do nH) zięcia przez drugą i trzecią salę oraz przez pawiorL Gdf^ chodzą przez kolejne drzwi, pomocnik obecny przy ceremonii za każdym /aa* głośno oznajmia. jaki rytuał ma zostać odprawiony, a zięć dwukrotnie oddaje io pokłon. Rytuał tan zwie się .pokłonem oddanym drzwiom" (pal meny tta ^ Móry ma zeprezentować zięciowi swoją córkę, drzwi mają wielkie znaczent, boais to cne są przeszkodą na tej drodze*¹.

U Czeremisów orszak, który przybywa po narzeczoną, zatrzymuje dę pzy bramie gospodarstwa, gdzie mieszkają jej rodzice. Sabu (mistrz cercmcnl wchodzi do izby, a gospodarz częstuje go czymś do jedzenia i picia. Sabu pro* o pozwolenie wejścia orszaku. Na to ojciec dziewczyny pyta, czy cóśzguoj, a sadu odpowiada, ze owszem, taki i taki (narzeczony) zgubił jeden rękaw siwiej kurtki i przybywa, by sprawdzić, czy jest w owym gospodarstwie. Ojciec p* ny młodej zaprzecza I sabu odchodzi Po chwili jednak wraca, ale dopiero a trzecim razem ojciec dziewczyny przyznaje, że rękaw jest u nich w domu ty&y brama zostaje otwarta i rozpoczynają się obrzędy włączenia”.

Okres przejściowy może mieć znaczenie seksualne albo go nie mleć. U niektórych ludów narzeczony sypia ze swoją przyszłą żoną, a dzieci poczęto lub to rodzone w tym czasie uważa się za prawowite (zob. przypadki opisane wyżął Gdae indziej separacja narzeczonych ma charakter bezwzględny i ditooi Mio dzone na skutek nieposłuszeństwa wobec tej zasady ani w rodzinie, ani weto)

■ Zob Henry Glay Trumbult The faesftotf Cmenanr. s. 26-29.

“Zob „ToungPao. Arobtasconcamentrhlstołre,Im tenguee,lagśognjNli •I retfmograpMe dc rAato ortontoto" 1005, grudzień, s. 002-603,

“ Tigmaa cWUkiego oryginału widzi w tym opisie, błędnie rzecz jurta, powtoA la po matrenstow praw porwanie

“ZobG Jto^ew, flsIgiozręłeoórtK^Crwwntt, Kazań t087.s.65-5fi

prości n>e mają praw należnych dzieciom pochodzącym z prawego ton. pitoli jest u Lapończyków, którzy

^ n* powalają neraczonym sypać razom oz do nocy ęnfatm Jetojodn* _swp by doaiło. to dziecko narodzone z takiego związku zostałoby unww a bę nwat fldrby dowiedziono, że poczęcie nastąpiło już w okuwa narewM, p danym sobie wzajemnie słowie. Pozywa takiego dziecka - aytocNopcączyio Otiafito -wśród braci i sióstr zawsze będzie najnesza i zawsze będę nm pogu> c# Gflj tlc/ośniB, niooadko wypędzą ie z domu. Dy opwtcr*aio sę reojrnP*

. szczegół jest interesujący, pokazuje bowiem, ze dziecko zachowuje '^Ikle cechy i wady. które nabyło ze względu na fakt. a zostało poczęte _ł0wslanieczystym (tabu).

fttobne podejście obserwujemy u Czagów z Tanganiki Zachodniej, kto-onie ślubne mają bardzo wyraźny podział na etapy, (i) młody (szes-_fłgjjijin) mężczyzna wybiera sobie jakąś (dwunastoletnią) dziewczynę i upew* sę CO do jej uczuć; (2) jeśli dziewczyna jest mu przychylna, ojciec chłopca p^ifawę rodziny o zgodę na zaręczyny, w darze zanosi kozę i cztery gamoe *u*ewanego napoju; (3) następnie udaje się do ojca dziewczyny oraz do gąjynąi prosi o jej rękę; (4) młody człowiek ofiarowuje swojej wybrance per* yltrwsołetę, a jego malka zaprasza narzeczoną na posiłek, po czym zatrzymi* w ją na noc w swojej chacie; zaproszenie to jest wielokrotnie powtarzane; $ s&tczyna spędza dwa ostatnie miesiące narzeczeństwa w chacie teść®-n {6j okres narzeczeństwa trwa wiele lat w trakcie których narzeczony powo* laątooao przekazuje teściom i ich krewnym .opłatę za żonę*; wszystko odbyli si? zgodnie z ustalonym protokołem; (7) ostatni akt ceremonii to zabicie byli którego tylna część I łopatka należą do ojca dziewczyny; otrzymuje on taka i grze kozę, którą narzeczony przyprowadza do chaty teścia powiązaną kśćnw nory, właśnie owa koza stanowi punkt centralny uroczystości ślubnych, borą udział krewni obojga narzeczonych; (8) wszyscy udają się na-stępnie do chaty oblubieńca; w uroczystym orszaku idzie także narzeczona, kto-rsknczytużza swoim przyszłym mężem, trzymając ręce na jego ramionach; jej tom wyoają z siebie okrzyki rozpaczy, by wszyscy wiedzieli, ze rodzina trao atf.Mtręśd: jest to rytuał wyłączenia; (9) przez następne trzy mesące CBtoayrńe nie wolno nic robić; wszelkie prace wykonują matka I teściowa tobie uczą ją prowadzenia domu; w tym samym czasie narzeczony jest poucza* typruiiojca i teścia; (10) ów okres nauki kończy się świętem uafi (Jest to osta* teffyató czyniący ślub ważnym*). Każde dziecko, które narodziłoby s*ę przed V* Arętwn, byłoby traktowane jako bękart Uroczystość odbywa ślę w okresie

•Zot Johannes Scheffer, Hlstoin do to Łapom. Parto 1678, & 398 (uzupefwnto im

ytfiWikńwo

w