Gennep Obrz�dy przej�cia8

przejdźmy (oraz do ponownego włączenia. Dosyć często w szaeeMj^ opisach ceremonii ślubnych pozostawionych przez różnych obsenwotówe^ dujemy spekulacje na temat tego, który z aktów rytualnych ma najMękipe m ozenie l ostatecznie kończy negocjacje. Na ogól rytuałom tym Jest wspdni tca następująca po ostatnim wpłaceniu kafymu lub wlana. Może nim być teli&fj¹. siada nie mająca nłc wspólnego z ustaleniami dotyczącymi posagu lub teo wspólne uczestniczenie w jakiejś ceremonii stricte religijnej. Pośród rytuale¹ ponownego włączenia można wyróżnić te, które mają znaczenie Indywidualno ^ colom jest połączenie dwojga ludzi), oraz zbiorowe (wytworzenie srtęs męty dwiema lub więcej ztoiorowośclaml). Te pierwsze to: wzajemne ofarowyMnlj (lub wymiana) pasów, bransolet, pierścieni⁸⁰, noszonych ubrań, przywiązywaną sę do siebie za pomocą fizycznych więzów, związywanie razem części utnr\ wzajemne dotykanie się na różne sposoby⁸⁷, używanie przedmiotów naśeżących do drugiej osoby (mleko, betel, tytoń, naczynia I narzędzia związane z wytónj, wanym zawodem itp.). ofiarowywanie drugiej osobie czegoś do picia lub Jęte¹ nń. wspólne jedzenie (komunia lub confaneebo'). okrywanie się tą samą lkapv na (kapą. welonem ftp.), siadanie na tym samym siedzisku, picfe krat drugie, osoby, jedzenie z tego samego talerza (miski), picie z tego samego naczyWa wzajemny masaż, pocieranie, namaszczanie się (krwią, glinką itp,), wzajemn¹ obmywanie się, wspólne wkraczanie do nowego domu Itp. Obrzędy te mają j» noznaczny sens zawierania związku, łączenia ślę. Do drugiej grupy, rytuałów po nownego włączenia dotyczących zbiorowości, należą między innymi następuj ce obrzędy: wymiana prezentów²⁸, wymiana sióstr (aborygeni australijscy. Bas sowie z Afryki Zachodniej), uczestniczenie we wspólnych obrzędach (na przy kład w rytualnych tańcach), uczty zaręczynowe i weselne, wizyty oraz rwśzft, wkładanie na meble ubrań dorosłych lub zamężnych kobiet i dorosłych lub żcnt tych męzczyzn, w przypadku kobiet - zajście w ciążę i urodzenie dziecka. Niektóre obrzędy mogą mieć charakter zarówno Indywidualny, jak i zbiorowy. Ni przykład przyjęcie prezentu zobowiązuje nie tytko osobę, która go akcepMe. di także całą społeczność, do której ta osoba należy. Rytuał ten nierzadko dajepfr czątek zaręczynom

Bardzo szczególnym obrzędom ponownego włączeni;* jeet „ślub /. flf» _i0n\ Który niejednokrotnie intrygował badaczy. Łatwo go jAdnak ziołi*r**t, _fi B W pwiięł*- 20 w niektórych przypadkach (na przykład u bengalskich K/> małżeństwo Jeat zarówno ceremonią inicjacji. Jak i integracji. pozwalającą _aVać do kiami totemicznego. Dziś małżeństwa zawierają tam chłopcy w wieku od szesnastu do osiemnastu tai. a dziewczęta w wieku od czternastu do ezeena-iu w. Jednak dawniej zawierano ja w wieku znacznie starszym. Należy zwrócić na następujące takty. Według wiarzeó Kolów dusze zmarłych udają się „ pewno specjalne miejsce, ale dusze dzieci me mogą się tam udać z tej proste) pzycryny, że dzieci me mają duszy. Z togo samego powodu me mogą nawet Be; demonami. Aż do małżeństwa młody człowiek nie podlega żadnym tabu poOTiweym obowiązującym w jego klanie < może utrzymywać stosunki seksu-gn. Kia przejmując się zasadą egzogamii. Dzięki małżeństwu zyskuje duszę, kpra pozwala mu stać się pełnoprawnym członkiem klanu. Kdoww wyznają to-a ich najważniejszymi totemami są drzewa mango i drzewa ma&towo* iio&t obrzędów Ślubnych Kolów polega właśnie na tym. ze najpierw .poślubia Jj-r drzewo (poprzez ceremonię objęcia 1 wściekania). Chłopcy „peśtubłają* morgo, a dziewczęta drzewo mastowe. Jeśli się weźmie pod uwagę wszystkie te etornanty, to dojdziemy do wniosku, że owo .fikcyjne* małżeństwo nie jest obrzą-tai przeniesienia osobowości, mającym na celu .zapewnienie powodzenia wta-tcttfli ceremonii'³⁰, ale rytuałem inicjacji (niezbędnym, by stać się członkiem klanu totemicznego), który przybrał formę ceremonii ślubnej. Albowłom obrzędy $tbne Kolów są jednocześnie rytuałami wstąpienia do klanu. Osoba z jakiegoś ocmodu wykluczona z klanu może z powrotem stać się jego członkiem, jeżeli da je| $ię zgromadzić przedstawicieli różnych wiosek, a następnie, z udziałem kapana, złożyć ofiarę z białego kozia lub byka. Po ceremonii ofiarnej wykluczony z klanu musi napić się krwi zwierzęcia albo skropić nią dach swego domu, od-rawiąąc modlitwę do boga słońca. Mięso bydlęcia zostaje zjedzone przez aszysfldch członków klanu³’.

■ZOO. Ferdlnand Hahn. Einfuhrung In ditts Oeblet Kah-Missioo. GWoistoh 1907.

174-82,67-90. Kolowie należą do ludów Munda.

■Zoo Alfred Ernest Cruwtey Thm Mystic Rosę, s. 340-341 Obrzęd ślubu z drze •ar* ccisany przez Edwarda Tuito*a Daltona (zob DoicreOw Ethnotogy ot Bengef, Cal-em1872, s. 194} miałby zdaniem Herberta Hope a Rłsleya (w. Camus ot (noia 190*.

1155) odejść w zapomnienie. Tymczasem Ferdlnand Hahn opisują obrzędy, których, jak a* wydaj*. był naocznym świadkiem, zob. także Edgar Thureton, Erńnogmpftic Notes *Vt karem hola. s. 44-47.

" 200. Ferdlnand Hahn. Ełnfutm/ng In des Oebiet Kats-Missico. % 159

* Drzewa mastowe (jBessie leutotta lub Madhoce tntUce). gatunki drzew tropikalnych, myca nesJone są źródłem tłuszczów stałych, używanych do wyrobu masło roślinnego, "wgeyny. a także świec, mycka i kosmetyków.

Hatoddny l dzieciństwo

wm

1

   Na temat wiążącej mocy ślubnego pierścienia w legendach zob, Pierre SsWywi Los sam succossem des dawt, Parts 1907, a. 265-257.

*    Na pnywad łączenie rąk. spłatanie palców, całowanie się, przytulanie, przyrato me glony do głowy, siadanie obok siebie lub na sobie, kładzenie się obok soteSp

*    Odrzucenie prezentu jest znakiem nieprzyjęta zalotnica Natonśst w przypeJru zaręczyn aranżowanych przed narodzinami dzieci lub w loh wczesnym daeoństoiiod¹ dania podarunku oznacza zerwanie umowy,

*    Contarnutto' (orna uwierania związków metżeńekłch przez rzymskich pffycp ny. nfcntoy eH wejście żony pod wtadzę męża. Główny obrzęd potegd ne tkam w ofierze JoBnowt cMeba z orkiszu (pond farraue), którym ddeM etę nowożeńcy łótf