Gennep Obrz�dy przej�cia3

w kłóiym wferzcholkl zygzakowatej linii oznaczałyby poszczególne fazy życia, a wklęsłości okresy przejściowe. Wierzchołki byłyby punktami albo mniej łub bardzie/ wydłużonymi prostymi. Na przykład niektóre ludy. praktycznie rzecz biorąc, nie matą obrzędów zaręczynowych, poza wspólnym posiłkiem zorganizowanym na zakończenie negocjacji, po którym rozpoczynają się natychmiast rytuały zaślubin. U Innych zaś - przeciwnie - zaręczyny odbywają się w bardzo młodym wieku i trwają aż do momentu, gdy nowo poślubieni małżonkowie powracają do normalnego życia społecznego, a cały ten okres dzieli się na kolejne etapy o względnej autonomii.

Niezależnie od stopnia komplikacji owego schematu, od narodzin poczynając, a na śmierci kończąc, najczęściej ma on kształt ilnli prostej. Jednak w przypadku niektórych ludów (na przykład lud Mizo z Asamu) staje się okręgiem. Każda jednostka przechodzi przez nie kończący się cykl obrzędów przejścia - od życia do śmierci i od śmierci do życia. Ta skrajna, cykliczna forma schematu nabrała nawet w buddyzmie znaczenia filozoficznego i etycznego, a dla Friedricha Nietzschego stała się podstawą teorii wiecznego powrotu*,

U niektórych ludów serie ludzkich przejść wiążą się z przejściami kosmicznymi, mchem planet, fazami księżyca. Odnajdujemy tu wielką ideę, która wiąże etapy życia ludzkiego z życiem przyrody, a posuwając się jeszcze dalej - z odwiecznym rytmem wszechświata.

Zob. przypis gwiazdkowy na 8.1W niniejszej książki-przyp. red. nauk.

Indeks osób, bóstw I postaci mitycznych

Adonis, wg mitu syryjskiego wiosną byt kochankiem Afrodyty Asztarte, w fecie umierał z nadmiaru miłości i odradzał się w czasie następnej wiosny; na jego cześć (jako bóstwa wegetacji) obchodzono ośmiodniowe święto wiosny, łzw. Adontó 63,104,108,178,181 Afrodyta, grecka bogini miłości i piękności, identyfikowana przez Greków z Asz tarte i Mylittą 170 Afpłianctóry Pauł 27

Amabosu. Pigmej, jeden z bohaterów leśnych tudzj Turnubulla 16 Anahita, starolrartska bogini słodkiej wody, płodności i porządku społecznego; Grecy utożsamiali Ją z Afrodytą (jako Anaitfe) i wiązali z kufrem Mitry, tytułowano Ją Nie-tykaną Dziewiczą Matką Pana Mitry 114 Andree Richard 32,89.90.157.181,188 Apollo (Apollon) Boedroraios (ten, który biegnie z pomocą), bliźniaczy brat Artemidy. jeden z najpotężniejszych bogów greckich, o szeroko rozpowszechnionym kulcie, bóg obrzędów oczyszczających, wróżbiarstwa 1 muzyki, czuwaj nad zdrowiem, ieczyt. ale i zsyłał zarazę, strzegł trzód przed wilkami i pól przed szkodnikami, byf patronem młodzieży i opiekunem sztuk 106 Apułejus* z Medaury (Ap(p|uMus) 108 Aran Franęois AmScar 85 Artemida Ortia (Artemida Wyprostowana), tytuł greckiej bogini Artemidy (bffżnfeczsj

siostry Apolla, władczyni lasów I łowów, opiekunki rybaków i podróżnych na morzu. życzliwej 1 mściwej zarazem) o przydomku Taurydzka 174 Asklepios, grecki heros i bóg szluld lekarskiej; przedstawiano go Jako węża (symbol odradzającej sfę siły żywotnej), któremu chorzy składali w ofierze koguty 169

Asztarte (Astsrte, Atargafts. Des Syria, Syryjska Bogini}, naczelna bogini Syrii i Fenicji, bóstwo miłości I płodności, dziewicze, ale jednocześnie czczone jako bogi-nhnetka opiekunka wojowników; z kultem Asztarte łączyta się prostytucja sakralna; Grecy utożsamiał ją z Afrodytą 104

Ałkinson James Jasper 89 Attls (Attya), bóg jrygjjsM. symbol odradzającej się na wiosnę przyrody. Jego kuli był rozpowszechniony w ś wiecie hajftmi-slycznym, a następnie w Rzymte 104,108. 109, 181

Avaiher. bóg mandejczyków 120

Bakchos zob, Dkmfzos BarleyNłgeM3 Barnard Alan J. 13 Barfieniew Wiktor W. 154 Basset flanó 147 Bastfan Adolf 32.33,188 Botchełor John 57.74. 75.147 Bąkowska Aleksandra 9.139

i postaci mitycznych