Cel:
Pozycja wyjściowa:
Ruch:
Uwagi:
Jak w ćwiczeniu 60.
Stojąc opieramy się plecami o ścianę. Ramiona są opuszczone wzdłuż tułowia. S z tanga trzymana jest podchwytem. Dodatkowo sztangę mocujemy ckspanderami u podstawy opory. Wykonujemy zgięcie przedramion, a następnie opust do pozycji wyjściowej.
Na rysunku pokazany jest punkt krytyczny. By zapewnić maksymalną amplitudę ruchu, w pozycji wyjściowej ramiona muszą być opuszczone wzdłuż tułowia. Rysunek przedstawia takie ugięcie przedramion, które odpowiada 1/3 wykonanego ruchu i w którym zaangażowanie siłowe mięśni jest największe.
W przypadku zmniejszania się kąta ugięcia ramion (ruch w górę) zaangażowanie siłowe mięśnia zmniejsza się i dalszy w/uós przedramion jest łatwiejszy. Zadaniem ekspandera jest dodatkowe obc iążanie sztangi po przejściu martwego punktu (zasada utrzymywania stałego napięcia mięśni).
Jest to ćwiczenie z zastosowaniem ruchu oszukanego. W przeciwieństwie do pozycji poprawnej, pokazanej na rysunku w ćwiczeniu 39. w tym ćwiczeniu tułów jest silnie pochylony do przodu, a przedramiona ugięte. Rozwala to na podniesienie znacznie większego ciężaru, ale by wykonać pełny ruch, należy pomóc sobie mięśniami grzbietu poprzez wykonanie energicznego zamachu tułowiem. Ruch kończymy w pozycji z tułowiem lekko odchylonym do tyłu.