kulturystyka117

ĆWICZENIE 104

Cel:

Pozycja wyjściowa: Ruch:

Warianty ćwiczenia: Uwagi:

ĆWICZENIE 105

Pozycja wyjściowa: Ruch:

Wariant ćwiczenia:

Wyprosty tułowia na ławce rzymskiej

Rozwój mięśni grzbietu: mięsień prostownik grzbietu, krzyżo* wo-grzhietowy. hiodrowo-żcbrowy, kolcowy, pólkolcowy, wielodzietny, mięśnie międzykolcowe oraz mięśni tylnej strony uda, pośladkowych.

Leżenie przodem na poziomej ławce. Nogi mocujemy w kostkach do ławki. Szcangę opieramy na ramionach. Odchylony do góry tułów wystaje poza krawędź ławki.

Prostujemy tułów do poziomu, a następnie wykonujemy głęboki skłon.

1.    To samo ćwiczenie z dwiema sztangiclkami. Ramiona są wyprostowane wzdłuż tułowia.

2.    To samo ćwiczenie zc sztangiclkami. W końcowej fazie ćwiczenia prowadzimy ręce do pośladków. Ćwiczenie to rozbudowuje górną partię grzbietu oraz tylną mięśnia naramiennego: koryguje łopatki.

3.    To sarno ćwiczenie ze szcangą opartą na barkach za głową. Na początku treningu ćwiczenia mogą być wykonywane licz dodatkowego obciążenia, Lepiej stosować mniejsze obciążenia, lecz wykonywać ćwiczenia dokładnie. Niepoprawnie wykonane ćwiczenie może być przyczyną kontuzji lędźwiowego odcinka kręgosłupa.

Prostowanie nóg w leżeniu przodem na rzymskiej ławce

Celem tego ćwiczenia jest rozbudowanie mięśni pośladkowych, mięśni tylnej strony uda oraz dolnych partii mięśni grzbietu. Pozycja odwrotna niż w poprzednim ćwiczeniu: leżenie przodem na poziomej ławce, nogi sa. złączone i opuszczone w dół. Wznos nóg.

Naprzemianstronne wznosy nóg.

124