Scan0042 tif

illlf |''|i!|T!l'P ¹P" I¹ f 11 ......

bawili się już w najlepsze wszyscy. Wśród skór i żelaznych ozdób przebłyskiwały nieskazitelnie białe koszule, czarne garnitury i piękna biżuteria.

W czasie przerwy w tańcach, być może pod wpływem udanego wieczoru i czarującego uśmiechu Konstancji, prezes poczuł w piersi taką radość, że postanowił sobie pofolgować. Wykorzystując chwilę względnej ciszy, zaśpiewał na całe gardło:

Za górami, za lasami, za dolinami Pobili się dwaj górale ciupagami.

Dzyndzylaezanie podchwycili słowa pieśni.

Hej, górale nie bijta się,

ma dziewczyna dwa warkocze, podzieliła się.

Teraz i goście zagraniczni przyłączyli się i słowa refrenu zabrzmiały ze zdwojoną siłą:

Hej, górale nie bijta się,

ma dziewczyna dwa warkocze, podzieli ta się.

Po skońctzeniu pieśni znów nastawiono magnetofon, ale rozległy się tak piorunujące dźwięki, że starsi zrezygnowali z tańca i usiedli na krzesłach.

— Ye — ye — ye! — zaczęli krzyczeć młodzi, wybijając takt rękami.

Józwa, który przez cały wieczór zalewał alkoholem rodzące się uczucie, desperackim ruchem odstawił kieliszek, podniósł się i ruszył w kierunku Mary. Ona, przeczuwając widocznie jego intencje, zapłoniła się, spuściła oczy i czekała onieśmielona. W postawie młodzika było coś tak stanowczego, że nawet Buła zaniepokoił się. Zdawało ma się, że młody Milordziak podejdzie do jego jedynaczki, szarpnie ją za włosy i pociągnie za sobą na parkiet. Zasłonił więc córkę

. f

i r

i

]

t

.(

r

i

:    szerokim torsem i już chciał coś powiedzieć, ale język

stanął mu kołkiem, bo oto Józwa zatrzymał się n krok przed nim, skłonił się milionerowi z szacunkiem _;;    j-    i zapytał:

'■    — Czy pozwoli pan poprosić swoją córkę do tańca?

1    ; Buła kiwnięciem głowy wyraził zgodę, bo nie był

i i w stanie wydusić z siebie słowa. Wówczas młody Mi-|    lordziak złożył na wypielęgnowanej rączce Mary po-

!    j;    całunek i z    godnością poprowadził    partnerkę    na

;|    I    parkiet.

J    i    ¹

•i

i j:    Skubany widząc, że milioner ma taką minę, jakby

\- _za chwilę miał dostać ataku apopleksji, podszedł do ;}    |    niego i troskliwie wyjaśnił:

i    — Niech pan się nie dziwi. Przed zabawą odbyło się

|    specjalne szkolenie, żeby wiedzieli, jak mają się za-

;    |    chować. Bez    przygotowania    nigdy    bym    ich    tu    nie

i    !    wpuścił.

ł *    *

! i A tymczasem Józwa zatrzymał się z Mary na śród-;    ;    ku, jakby szykując się do czegoś wzniosłego i wielkie-

j ! go. Stanowili piękną parę. Gdyby go ubrać w smoking

i    !

:    i przystrzyc opadające na ramiona włosy, można by

pomyśleć, że urodził się w salonie. Chociaż i w skórze było mu do twarzy. Jego partnerka ubrana w suknię i    |    z najlepszego domu mody na zasadzie kontrastu przy-

|    ,    dawała mu blasku swoją wytworną sylwetką.

L    i

|    — Ye — ye —■ ye! — wrzeszczała młodzież.

i    Nagle on jakby ją przełamał, obrócił błyskawicznie

|    dokoła i ruszyli przed siebie jak huragan. Boże, co to

i    i    był za taniec! Partnerzy zwijali się, przeginali do tyłu,

|    ■    kucali, skakali do góry, ledwo wzrok mógł podążyć za

i    ||    nimi. Obserwatorom zdawało się, że Mary w ogóle nie

j    j;    dotyka stopami podłogi. Józwa podrzucał ją, chwytał

i    w locie, znów podrzucał i tak bez chwili przerwy.

■    A nad piskiem i skrzypieniem oszalałych instrumentów