Skan14

200 Zakazana arrhcologia - ukryła historia człoiwgfo V Człowiek pekiński” i inne znaleziska z Chin 201

ger, z Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej. Ich pierwsze, wspólne prac* wykopaliskowe nie były zbyt owocne - odknii jetl>-nie niema! współczesne sita. mienia! ości.

Miejscowi wieśniacy przekazali wówczas Zdansky'emu informację o lezącym nieopodal miejscu, gdzie można znaleźć większe „kości smoka". Było to w pobliżu małej stacji kolejowej w Złioukoudian Zdansky odkry ł tu kolejny kamieniołom wapienia, którego ściany podobnie jak w przypadku pierwszego. posiadały szczeliny wypełnione czerwoną gliną i złamanymi kośćmi Andersson przybył na miejsce i znalazł pęknięte fragmenty kwarcu Jego zdaniem. były to bardzo prymitywne narzędzia Kwarc nie występowi tu naturalnie, Andersson doszedł więc do wniosku, ze okazy kwarcu musiał przynieść hominid Zdansky me zgodził się z tą interpretacją Jego współpraca z Anderssonem nie układała się zresztą zbyt dobrze Andersson był jednak przekonany co do słuszności swojej opinii Patrząc na ścianę wapienia, powiedział; „Mam przeczucie, że leżą tu szczątki jednego z naszych przodków i wystarczy go tylko znaleźć". Poprosił Zdansky‘ego. by nadal przeszukiwał zasypaną jaskinię „dopóki nie będzie pusta, jeśli zajdzie taka potrzeba"

W 1921 i 1923 roku Zdansky. nieco niechętnie, przeprowadził krótkie prace wykopaliskowe Odkrył ślady wczesnego przodka człowieka - dwa zęby; dolny przedtrzonowiec i górny trzonowiec, datowane wstępnie na wczesny plejstocen. Wraz z innymi skamieniałościami przesłano je statkiem do Szwecji w celu dalszego zbadania W 1923 roku. po powrocie do Szwecji, Zdansky opublikował artykuł na temat swojej pracy w Chinach, jednak bez żadnej wzmianki o zębach.

Sprawa ucichła do 1926 roku Wówczas to następca tronu Szwecji, który był prezesem Szwedzkiego Komitetu Badań nad Chinami oraz patronem badań paleontologicznych, zaplanował odwiedzić Pekin Profesor Wiman z Uniwersytetu w Uppsali zapytał Zdansky ego. swojego dawnego studenta, czynie znalazł czegoś interesującego, co można by pokazać księciu. Zdansky przesłał Winianowi raport z fotografiami na temat zębów znalezionych w ZhoU- J koudian J Gunnar Andersson przedstawił jego relację na spotkaniu w Pekinie. w którym uczestniczył następca tronu O samych zębach Anderssort ■ powiedział: „Przodek człowieka, o jakim mówiłem, został odnaleziony".

Davidson Black

Davidson Black, miody, kanadyjski lekarz mieszkający w Pekinie, również I uważał, że zęby odkryte przez Zdansky'ego reprezentują wyraźny dowód i»t- I nicnia przodka ludzkiego gatunku.

W 1906 roku Black skończył szkołę medyczną na Uniwersytecie w Toron- I to O wiele hardziej niz medycyna interesowała go jednak teoria cwolugft-J W jego opinii człowiek jwwstał w północnej Azji Black pragnął wyjechać do i Chin. aby znaleźć skamieniałości, które udowodniłyby tę hipotezę. I Wojna J Światowa opóźniła jego plany.

W 1917 roku Black przyłączył się do kanadyjskiego, wojskowego korpusu medycznego. W tym czasie jego przyjaciel dr E. V Cowdry został mianowany ^ kierownika Wydziału Anatomii w pekińskim Union Medical College. Szkole w należała do Fundagi Rockefellera. Cowdry poprosił dr. Simona Flesne-ra, dyrektora fundacji, by Black został jego asystentem. Flercner wyraził na to 2godęi w 1919 roku. po zwolnieniu z wojska. Black przybył do Pekinu. W Union Medical College robił wszystko, aby zmniejszyć zakres należących do nie©) obowiązków medycznych. Chciał skupić się na swym prawdziwymi zainteresowaniu - paleoantropologii. W listopadzie 1921 roku udał się na krótką ekspedycję w północne Chiny. Później nastąpiły dalsze wyprawy. Przełożeni Blacka nie byli zadowoleni.

Jednak stopniowo Fundacja Rockefellera zaakceptowała jego punki widzenia Warto przyjrzeć się wydarzeniom, które spowodowały tę zmianę.

Pbd koniec 1922 roku Black przedłożył dr. Henry emu S. Houghtonowi. dyrektorowi Union Medical College, plan ekspedycji do Tajlandii. W doskonały sposób powiązał swoje uwielbienie do paleoantropologii z mi$ją szkoły medycznej, Hougliton napisał do Rogera Greenc'a. kierownika do spraw finansowych szkoły; „Chociaż nie mam pewności czy projekt Blacka jest rzeczywiście praktyczny w swym charakterze, muszę przyznać, że wywarł na mnie duże wrażenie |,..j wykazując istotny związek między naszym wydziałem anatomii, a różnymi instytucjami i ekspedycjami, które prowadzą w Chinach ważne prace bliskie badaniom antropologicznym. Biorąc to pod uwagę, popieram jego prośbę" Widzimy więc jak istotny był czynnik prestiżu - zwykła medycyna wydoje się być przyziemna w porównaniu z quasi-religunym poszukiwaniem sekretu początków człowieka - poszukiwaniem, jakie od czasów Darwina pobudzało wyobraźnię naukowców na całym święcie. Houghton dał się wyraźnie przekonać. Wyprawa odbyła się w 1923 roku, w czasie letniego urlopu Blacka. lecz nłe przyniosła żadnych rezultatów.

W1926 roku Black wziął udział w spotkaniu naukowym, na którym J. Gunnar Andersson przedstawił następcy tronu Szwecji raport na temat zębów trzonowych znalezionych przez Zdansky'ego w Zhoukoudian trzy lata wcześniej. Podekscytowany tą relacją. Black przyjął propozycję Anderssona, by dalsze prace wykopaliskowe w tym miejscu były prowadzone wspólnie przez Geological Survey of China i wydział Blacka na pekińskiej Union Medical School. Dr Amadeus Crabau z Geological Survey of China nazwał poszukiwanego hominida „człowiekiem pekińskim". Black poprosił o pieniądze * fundacji Rockefellera i ku swojej radości otrzymał hojną dotację.

Na wiosnę 1927 roku badania w Zhoukoudian były już prowadzone, akurat w środku chińskiej wojny domowej. W ciągu kilku miesięcy starannych wykopalisk nic odkryto żadnych szczątków przodka człowieka. Ostatecznie, wraz z początkiem zimnych, jesiennych deszczy kończących pierwszy sezon prac, znaleziono ząb hominida. W oparciu o to znalezisko i dwa zęby. o któ-rych donosił poprzednio Zdansky (teraz w posiadaniu Blacka), Black zdccy-