Zabrania się zakładania z powrotem wyciągniętej zawleczki. Wyjmować zawleczkę należy tylko przed rzuceniem.
DZIAŁANIE CZĘŚCI GRANATU PODCZAS RZUTU
29. Podczas wyciągania zawleczki iglica nie zostaje zwolniona, gdyż położenie dźwigni spustowej, dzięki przyciskaniu jej paflcami prawej ręki do skorupy, nie uległo zmianie i widełki dźwigni spustowej nadal mieszczą się w rowku pierścieniowym na iglicy, utrzymując ją w górnym położeniu.
W momencie rzutu granatu dźwignia spustowa zostaje zwolniona od nacisku palców, przez co widełkami wysuwa się z rowka pierścieniowego na Iglicy i tym samym zwalnia iglicę.
Iglica pod wpływem działania sprężyny uderza grotem w spłonkę zapalającą i powoduje jej działanie.
Płomień spłonki zapalającej zapala opóźniacz i po 3,2—4 sek. dochodzi do spłonki pobudzającej.
Działanie spłonki pobudzającej wywołuje wybuch ładunku 'kruszącego, oo powoduje rozerwanie się granatu na drobne odłamki rozlatujące się na wszystkie strony.
ROZBROJENIE GRANATU
30. Granat można rozbroić tylko wtedy, gdy zawleczka nie została wyciągnięta.
Ażeby granat rozbroić należy:
1) wykręcać zapalnik, zawinąć go w papier lub pakuły i schować do specjalnej przedziałki w torbie,
2) wkręciić korek i schować granat do torby.
ROZDZIAŁ V
GRANAT RĘCZNY PRZECIWPANCERNY wz. 1943
CHARAKTERYSTYKA GRANATU
Ryis. la Widok zewnętrzny granatu ręcznego przeciwpancernego wz. 1S43
31. Granat ręczny przeciwpancerny wz. 1943 (irys. 18) przeznaczony jest wyłącznie do zwalczania silnie opancerzonych celów (ciężkie czołgi, samochody pancerne, BSB) i przebija pancerze o grubości do 75 mm.
Granat ręczny przeciwpancerny wz. 1943 jest granatem o działaniu buirzącotóerunko-wym, wybuchającym natychmiastowo w momencie uderzenia o twairdy przedmiot.
Granat przy trafieniu do celu opancerzonego razi obsługę, broń i urządzenia, zapala paliwo i powoduje wybuch amunicji.
Granat należy rzucać z okopu lub ziza ukrycia (lej, rów,
27