luśćmy, że zanotowano następujące określenia:
11. Jasno przedstawia materiał”.
/Ł „Lubi swą pracę”.
1-3. „Zna nowe metody”.
A. „Czyta prasę pedagogiczną”.
5. „Wszystkiego próbuje”.
6. „Raczej dobrze się zastanawia, zanim coś zastosuje”.
7. Jest krytyczny”.
-8. „Szczery, przekonywający, naturalny”.
9. „Ma swój niepowtarzalny styl”.
10. Jego styl pracy się rozwija".
11. „Stale dąży do czegoś lepszego”.
12. „Nie ustaje w pracy”.
13. „Umie się uczyć od innych”.
14 „Umie się uczyć w ogóle”.
15. „Dba o własny rozwój”.
4. Dokonujemy przeglądu pomysłów odnotowanych podczas burzy mózgów. ■acamy uwagę raczej na ich treść niż formę — wszystkie są mało yjne, gdyż nie było czasu na ich oszlifowanie.
Odrzucamy te pomysły, które są:
a) za ogólne, dotyczą nic tylko osiągających dany cel kształcenia,
, Jasno przedstawia materiał”,
b) powierzchowne, nie sięgają istoty danego rodzaju osiągnięć, np. „czyta isę pedagogiczną”,
c) nietrafne, mało związane z danym celem kształcenia, np. „szczery, nekonywający, naturalny”.
[ogą zdarzyć się pomysły o innych zasadniczych wadach, jak np. nierealność, możliwość osiągnięcia — w zwykłych warunkach — takiego celu). Przyjmijmy, że uzgodniono skreślenie zapisów: 1, 2, 4, 8, 12 i 14. Dziewięć :tałych propozycji poddajemy próbie inscenizacji. O ile „zna nowe y” może być wyrażone czynnością opowiadania o tych metodach lub t przeprowadzeniem fragmentu zajęć szkolnych, o tyle „wszystkiego uje” zamienia się w groteskę. Nie wiemy także, jak zademonstrować puepowtarzalny styl” i kilka dalszych propozycji. Dokonujemy zatem ich iślenia i konkretyzacji. Powstają następujące skorygowane zapisy:
5a. „Próbuje zastosować nowe rozwiązania pedagogiczne”.
9a. Jego działania pedagogiczne konsekwentnie różnią się pozytywnie działań innych nauczycieli”.
lOa. Jego działania pedagogiczne są z roku na rok coraz skuteczniejsze”. 13a. „Stosuje rozwiązania pedagogiczne wypróbowane przez innych nau- ’ ■cieli”.
15a. „Konsekwentnie dąży do podniesienia własnych umiejętności pedago-ych . /jua(\
19