0145

JASTRZĘBIEC.    143

Marcin Jastrzębiec synowiec tego arcybiskupa, był wojewodą łęczyckim, jak to Kromer wspomina libro 16.

Dersław a Rytwiańskiego wojewodę krakowskiego i Jana także Rytwjańskiego kasztelana sędomierskiego wspomina Kromer temi słowy: Derslaus Rithwianius pa-latinus craeoviensis et Joaanes Rithwianius castellanus sandomiriensis et marschalcus regni, approbantibus caeteris, graniter in regent invecti sunt, guod per ipsius patrisgue et fratris ejus negligentiam et conniventiam, Polonorum regman guod ipsi florentissimum accipissent, non modo ab hostibus, verum etiam ab ingratis sociis et małe foederatis Litu-anis, guos ipsi in potestate haberent, miserabiliter afflictum et accissum esset. O czem czytaj w księgach 28, list 631.

Dersław brat Janów, który wielkie skarby pobrał po dwóch biskupach i naj-pierwćj się pisać począł z Rytwian; ten jako był mężem przeważnym, hojnym, mężnym, -wielkomyślnym, to o nim historya dostatecznie świadczy. Eufemią córkę ksią-żęcia mazowieckiego Bolesława zapalczywie miłował, i utracił był dla nićj mało nie wszystkę majętność, wszakże jego wielkie zachowanie i przeważuość, zawsze go w wielkim dostatku i zacności chowała. Był nastarszy między bracią, i tego był nawięcej umiłował Wojciech arcybiskup stryj, inszym krewnym swym mało udzieliwszy, wszystkie mu dobra swoje darował. Był to syn jedyny Marcina wojewody łęczyckiego. Ten się długo sprzeciwiał Władysławowi synowi Jagiełłowemu wraz ze Spytkiem z Mielsztyna z domu Leli w a w elekcyą.

Tenże śląskie księstwo wojował, Zatoru i Oświęcimia dwóch niemałych powiatów dostał.

Tenże potem wielkim kosztem na królestwo węgierskie króla Władysława prowadził, o czem historye świadczą. Był wojewodą lubelskim roku 1440. Potem wojewodą krakowskim, starostą sędomi er skini. Tam miał wielką sumę, którą rzeczy pospolitej w'testamencie odkażał. Był marszałkiem koronnym, umarł kasztelanem krakowskim.

Ten był na pruską wojnę z Odrowążem ze Sprowćj chorągiew herbową wywiódł i znacznie osadził, o czem Kromer w księgach 24.

Tenże z tym Odrowążem społecznie Podola Turkom i Kamieńca miasta głównego w onym kraju obronił, w poselstwach wielkich bywał, tak do Krzyżaków, jako i do Czechów od Kaźmierza króla w roku 1471, jako o tern historye świadczą.

Ten Kaźmierza ku opanowaniu wołoskićj i multańskich ziem statecznie namawiał.

Tenże wiele na ółtarz Stanisława świętego w Krakowie na zamku nadał, także w Sędomierzu do kościoła Panny Maryi.

W Bensowej klasztorowi od stryja fundowanemu wiele nadał, umarł w r. 1477.

Tegoż wspomina list rękojemski dla tego, że wespół z Piotrem wojewodą ruskim Odrowążem ręczyli za Hryćka z Pomorzan wojewodę podolskiego, Janowi z Czyżowa kasztelanowi krakowskiemu za 40 grzywien w r. 1447.

Dersław drugi, którego też powieda synem kasztelana krakowskiego, kasztelan rosperski, potem sieradzkim umarł wojewodą, jako go opowieda przywilej klasztoru trzemeszeńskiego. Umarł był pierwój niżeli ojciec, zostawił córkę, która była dana