0029

I* * . *

* . .V

fi

Wyprawa skćr u Lapończyków.

Wytwórczość czasów dawniejszych.

H kazanie się pierwszego człowieka na ziemi porównywano często z narodzinami dziecka; zjawiał się jako istota uboga, naga i pozbawiona wszelkiej pomocy; niedostatek, obawa przed żyjącemi wspólnie z nim zwierzętami i głód musiały być jego pierwszymi nauczycielami! Głód zmuszał go wkładania do ust wszystkiego, co tylko napotkał, a więc i zwierząt, dających się schwytać rękami; następnie nauczył się zabijać i zwierzęta większe, z początku zapewne w celu samoobrony, później zaś już umyślnie dla zyskania zdobyczy. Skóra, której spożyć nie mógł, służy mu za ubranie, chroniące go od zimna. Pogląd ten, jakkolwiek, trzeba przyznać, jest dosyć przekonywającym, nie zgadza się jednak z prawdą. Trafnem jest to spostrzeżenie, że człowiek, albo nie jest wcale zaopatrzony w pewne przymioty, tak wysoko rozwinięte i wykształcone u zwierząt, lub też posiada je w daleko niższym stopniu niż one. Nie może np. fruwać, skakać zaś, wdrapywać się na drzewa, biegać i pływać nie potrafi tak, jak to mogą czynić niektóre zwierzęta. Przyrządy jego naturalne do chwytania

Wszechświat i człowiek. — Tom V.

3