9152S8401

§ 94-

Koń meklemburgsłri.

Konie meklemburgskie słynęły oddawna, jako najdoskonalsze ze wszystkich koni krain nadmorskich, po prawym brzegu Renu położonych; dla tego to, w wielu krajach, koniem meklemburgskim, zowie się każdy koń północnej rasy. Główna zasługa koni meklemburgskich polega na zwięzłości, na szlachetności ruchów, na łagodności charakteru, na harcie konstytucyi i na sile budowy z elegancyą połączonej.

Oddawna autorowie, powtarzający zwykle jeden za drugim, raz przez jednego z nich wyrzeczone zdanie, rozgłosili tożsamość konia armorykańskiego z koniem meklemburgskim, mieszając wyrazy rasę i podrasę oznaczające.

Koń meklemburgski, równie jak niektóre inne pod-rasy armorykańskiego konia, służył wybornie za destri-era rycerstwu średnich wieków; dzisiaj zaś cieszy się reputacyą wyśmienitego konia powozowego. Niedawno jeszcze stadniki wschodnie, używane były za jedynych odświeżycieli i amelioratorów stad meklemburgskich; dziś czysta krew angielska wszędzie ich zajęła miejsce, a wyścigi i steeplechases przeszły bez najmniejszej zmiany z nad brzegów Tamizy, nad brzegi Elby. Ludzie rozumu, doświadczenia i dostatków, stanęli na czele ruchu i pomimo, że te przemiany datują tylko od 1822 roku, a przez rząd później jeszcze przyjętemi zostały, chów konia w Meklemburgu dosięgną! dziś zenitu swej doskonałości. Główne stada w tym kraju są stada Barona Biel

276