94290501

WYMIANA WATEkYI I ENEKGII U ZWiEUZAT 489

Pierwsze te badania były wykonane na psach, bądź w stanie głodu, bądź żywionych mięsem, które przywiązane w deptaku, zmuszane były wprowadzać go w ruch. Rozkład białka mierzono ilością mocznika, wydalonego w moczu. W tych, jakoteż w innych doświadczeniach, robionych kilka lat później, spostrzegł V o i t, iż pod wpływem pracy ilość mocznika w moczu wzrastała w głodzie u psa chudego o 09—16°_r'₀, u psa tłustego o 01—8%, a więc bardzo nieznacznie; u zwierząt żywionych mięsem wzrost ilości mocznika był trochę większy, lecz także nieznaczny, bo wynosił zaledwie 3—7°/₀. Gdy więc doświadczenia te tylko przeczyły, iżby rozkład białka mógł być jedynem a nawet tylko głównem źródłem energii, wyzwolonej przez pracę, inne doświadczenia (Voit i Pet-tenkofer), wykonane na robotniku, który w przyrządzie respira-cyjnym wykonywał pracę, obracając zapomocą korby przez 9 godzin koło, opatrzone hamulcem, wykazywały w dniach pracy

TABELA XXII.

Ile doświadczeń	Azot w moczu w grm.	Dwutlenek węgla w gazie wydychanym w^r grm.	Tlen pobrany w grm.	Woda wydalona w gr.
				w moczu	przez płuca i skórę
w pości o
2. spokój 1. praca	124 12 3	716 1187	762 1072	1U06 746	821 1777
przy umiarkowanem żywieniu
3. spokój 2. praca	17-0 * 17-3	928 1209	832 981	121K 1155	931 Mzl

i spokoju jednakową ilość azotu w moczu, bez względu na to, czy osobnik pościł, czy też dostawał pożywienie z pokarmów mieszanych; natomiast w dniach pracy znacznie większą ilość wydalonych dwutlenku węgla i wody w postaci pary. Skoro więc rozkład białka pod wpływem pracy nie zmienił się, zwiększona ilość dwutlenku węgla i wody pochodzić mogła tylko ze zwiększonego rozkładu bezazotowych składników, a więc w po-