94296501

WYMIANA MATEKYI I ENEKGII U ZWIEKZĄT 449

rozpoznać przeto kał danego doświadczenia odgraniczamy go przez podanie wewnętrznie przed doświadczeniem, jakoteż po ukończeniu tegoż, jakiegoś niestrawnego materyału, jako to węgla drzewnego, ziemi okrzemkowej lub bruśnic.

W doświadczeniach, wykonywanych w komorze respirącyjnej Pettenkoffera i Voita, można również oznaczyć i ilość tlenu pobranego z powietrza, a to drogą pośrednią przez sporządzenie bilansu i porównanie zysków i strat. Do tego celu potrzeba oznaczyć, oprócz dwutlenku węgla, ilość wody wydalonej w postaci pary w komorze, oraz ciężar osoby doświadczalnej przed doświadczeniem i po ukończeniu tegoż.

Za przykład niech służą wyniki pierwszego doświadczenia, które wykonali z swoim przyrządem wyżej wymienieni autorowie na osobniku, który nie dostawał nic prócz wody.

klg.    klg.

Ciężar ciała przed doświadcz. 7T090 Ciężar ciała po doświadcz. 70160

Woda wypita....... 1-055 Wydalony dwutlenek węgla 0 7H8

Tlen pobrany....... x    Woda wydalona w post. pary 0'829

Mocz..........Tl 98

72 145 -f a? =    72 925

stąd tlen pobrany (x_; = 0 780 klg.

W roku 1887 opisali Zuntz i Geppert metodę i przyrząd do badania wymiany gazów, oparty na zasadzie rozdzielania gazów wydechanych od powietrza wdechanego w celu badania każdej z tych dwóch mięszanin gazów zosobna.

W doświadczeniu, wykonanem według tej metody, osoba doświadczalna dostaje powietrze przeznaczone do oddychania przez rurkę do ust (oddechanie nosem wykluczone jest przez zamknięcie otworów nosa zaciskiem). W rurce za pomocą wentylów powietrze wydechane rozdzielanem jest od wdechanego i odprowadzanem osobno przez zegar, który mierzy jego objętość. Próbki tego powietrza aspiruje się podczas doświadczenia do osobnego przyrządu z biuretami, w których w odmierzonej objętości powietrza oznacza się metodami gazomier ni czerni zawartość tlenu z ubytku po związaniu go z fosforem i dwutlenku węgla (po związaniu z ługiem potasowym). Osobno oznacza się zawartość tlenu i dwutlenku węgla w powietrzu świeżem, doprowadzanem do oddychania.

Przy pomocy tej metody, w której, jak to uprzytomnić sobie należy, badamy wymianę gazów, odbywającą się tylko przez płuca,

Fizyologia człowieka II.    29