FizykaII23501

22y

Fig. 97.

ce obu odnóg tej rurki nad punkta- i mi A i D są ustawione. W tym bowiem razie oba, te miejsca, będąc

w równym stanie drgania, t. j. podnosząc się razem w górę i obniżając się razem, posyłają równocześnie przez otwarte końce odnóg rurki najprzód zgeszczenia, a potem rozrzedzenia powietrza, które się w górnej części tejże rurki nawzajem wzmacniają. Skoro zaś wspomnioną rurkę nad płytką dźwięczącą tak trzymamy, iż koniec jednej odnogi jest nad miejscem C, a drugi nad D umieszczony, wówczas piasek na błonie rurki zostaje w spoczynku, bo przestrzenie 2 i o, oddzielone od siebie ważkim piaskiem linij węzłowych, znajdują się równocześnie w przeciwnych fazach drgania, zatem w chwili, kiedy C podnosi się do góry, idzie D na dół i odwrotnie, i dla tego przez otwarty koniec jednej odnogi zgęszczenie, a przez koniec drugiej rozrzedzenie do górnej części rurki się dostaje, gdzie się oczywiście' całkiem znoszą i wskutek tego ową błonę, w spoczynku zostawiają.

Kane *) wykazał interferencyą fal głosu według pomysłu Herszela następującym sposobem. AD (Fig. 99 na nast. str.) jest rura na obu końcach otwarta, która przy C dzieli się na dwie części, CED i CFD nierównej długości, schodzące się znowu w miejscu P> na drugiej stronie ściany, przegradzającej dwie ^lzby. Jeżeli obydwa ramiona rury AB taką mają długość, iż w punkcie D zawsze góra fali, przez CED nadchodząca, zejdzie się

’) Posg'. Amial. T. 37.