FizykaII30901

303

303

Fig. 144.

go na prawo i odwrotnie. Drzewa lub inne przedmioty na brzegu większych wód, mających spokojną powierzchnię, zdają się w nich stać odwrotnie; w źwierciadłach nachylonych do poziomu pod kątem 45° przedmioty leżące poziomo (Fig. 144) wydają się stojącemi prosto, a stojące prostopadle lezącemi poziomo. Rzeczywiście świecący punkt i obraz jego tem tylko różnią się od siebie, że pierwszy wyseła promienie światła na wszystkie strony, drugi zaś tylko w pewną piramidalną przestrzeń, wskutek czego tamten punkt z każdego miejsca wol-j    nćj przestrzeni jest widomy, ten zaś tylko

Fig. 145.

w miejscach przestrzeni ostrokręgowej, odbitemi promieniami światła zajętej. Jeśli O (Fig. 145) jest punktem, znajdującym się na tej samej stronie źwierciadła, co przedmiot A i pociągniemy linię Oa do obrazu a tegoż przedmiotu A, punkt C przebicia płaszczyzny źwierciadłowej linią Oa,. wskazuje miejsce w które promień od A pochodzący paść powinien, aby po odbiciu mógł się dostać do O. W razie przeto, gdy źwierciadło tak daleko nie sięga, aby je linia Oa przebić mogła, oko w miejscu O położone nie obaczy w źwierciedle obrazu a tego przedmiotu. Ono widzi obraz ab rozciągłego przedmiotu AD za pomocą części źwierciadła CD, która/ leży między liniami poprowadzonemi od oka do obrazów ^a i b punktów końcowych przedmiotu. Przybliżywszy oko do zwierciadła, mniejsza część jego do ujrzenia całego obrazu ab Wystarczy. Ponieważ CD : ab = Oc : Oa=AH: Aa = 1:2, więc Pionowe źwierciadło, w którem człowiek, mający wysokość AB, chce się całkiem widzieć, musi mieć tylko połowę tej wysokości ¹ szerokości, co on. Posunąwszy płaskie źwierciadło MN (Fig. 146), równolegle do pierwotnego położenia, w miejsce M' N', obraz a

M

«I_____Ji

ł ^£		B' i A
FT		;v

M'    punktu^, przechodząc w miejsce a', opi

suje dwa razy większą drogę, niż źwierciadło, to jest aa' ~2B’B\ albowiem ¹ aB = BA, a! B’ — B' A, zatem.

Fig. 146.    aB — a'B’ — BA—B'Ac=BB', adó-