FizykaII29101

285

Fig. 137.

ło się _Figdko około piono-^0SF ^a następnie po od-J?V. biciu się od niego na wklę -■ słe źwierciadełko mm, któ-i re dawało obraz kratek, gdy soczewki w lunecie miały należyte położenie. Po takiem odbiciu się po-wtór nem od źwierciadełka mm szły one napowrót tą samą dro-co pierwej, lecz w przeciwnym kierunku, a obraz kratek padał na nie same, póki źwierciadełko SS spoczywało. Skoro się ^zaś ono dość prędko kręcić zaczęło, rzeczony obraz kratek nie nakrywał już zupełnie przedmiotu swojego, lecz okazywał się ^w Położeniu r' r' mniej lub więcej z niego zesunięty, gdyż promień padający w kierunku a G me idzie już przy powrocie swo-nn w kierunku Ca, lecz w kierunku Ca', który zdmyka z tamtym kąt '2a, jeśli zwierciadło o kąt u obróciło się w tym samym czasie, w którym światło ubiegło drogę od $>S do mm ¹ napowrót. Co tu o promieniu a C powiedziano powtórzyć można o każdym innym, przybywającym do SS przez kratki ri\, wskutek czego obraz r' / kratek okazuje się z nich odpowiednio zesunięty. Przy jednorazowym obrocie zwierciadła <S<S nie mo-znaby tego zesunięcia dla prędkości przemijającego wrażenia uważać; atoli kręcąc je c?hs dłuższy-j następują te wrażenia bardzo prędko po sobie i stają się wyrażnie-widocznemi. Wielkość Posunięcia obrazu przy równej chyżości kątowej stoi w prostym stosunku do czasu, w którym światło drogę między zwierciadłami SS i mm przebiega, czyli, co na jedno wychodzi, w odwrotnym stosunku do chyżości, z jaką ono tę drogę odbywa. Fou-eault uważał posunięcie obrazu, równe 0 01 milim. w razie, gdy zwierciadło SS blisko 30 obrotów na sekundę wykonywało, ^a światło pomiędzy zwierciadłami SS i m/n drogę czterech metrów odbywało. Przeciwnie wynosiło to posunięcie obrazu 0-01 X ⁴/₃ mm, jeśli światło idące od SS, przechodziło przez nurkę z wodą, mającą 4 metry w długości, zanim padło na mm. ^ tych prób wyprowadzil*Foucault słuszny wniosek, że światło rozchodzi się powolniej w wodzie, niż w powietrzu; tudzież, że chyżość jego w powietrzu tak się ma do chyżości w wodzie,

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
FizykaII13201 127 127 Fig. 55. ce się nawzajem, nadać krążkowi ss ruch obrotowy, którego chyżość&nb
FizykaII27301 267 267 ■ Fig. 124. urządza się po-działkę na rynience przyrządu w ten sposób, iż&nbs
FizykaII25301 247 < 247 < Fig. 110. Dzieje się to przez nawoskowanie jćj w tem pierwej poczer
FizykaII33701 331 331 Fig. 171. całkiem się odbijają,. Nalewając wody do rurki, znika to zjawisko&n
FizykaII41201 408 408 Fig. i25. * wynajduje się, jak wiadomo. które się tak nachyla, aby rozprosz
Kolekcja Stadtmiiller ów w zbiorach Biblioteki Głównej AGH 137 Zachowały się dwie odpowiedzi na proś
FizykaII52701 523 523 Fig. 285. n9 przechodzą przez pierwszą pryzmę niezałamane i dwoją się dopiero
skanuj0018 (285) tek czego uzyskuje się ważoną ocenę czynnika. Średnia ważona wszystkich ocen wyznac
FizykaII36001 356 356 Fig. 105. przezroczystego w drogiej rozsypuje się na pewne części składowe, k
FizykaII61501 tóll przy a, b {Fig. 342) i przy f e, tudzież w samym środku łącznika przy c, d, aby
FizykaII81401 808 808 Fig. 449. su umieszczonych, jak to rysunek (Fig. 449) przedstawia. Gdy się do
Lawrence Venuti ?Przek?ad, wsp?lnota, utopia? t-zeklad, wspólnota, utopia 285 Publiczność, która zg
47 (285) (T) Jeżeli chcesz dowiedzieć się, co jest przedstawione na obrazku, pokoloruj.
FizykaII09801 93 93 Fig. 47. popychania i dośrodkowego cofania się. Powiększenie bowiem objętości k
FizykaII23601 230 230 Fig. 99. razem z jej dołem, przez CFD przesłanym, drgający ruch cząstek powie
FizykaII26401 258 258 Fig. 119. rur A i B (Fig 119), z których jedna wsuwać się daje w drugą. Rurka
FizykaII36101 357 357 mój, gdy do ciemnej izby przez małą szparę ń, zrobioną w okiennicy (Fig. 19H)
FizykaII89101 885 885 Fig. 462 danie jego znowu do góry, wskutek czego cała masa powietrza w pokoju

więcej podobnych podstron