822
katora z 2,500 zwojami, a w nowszych czasach Bu Bois Reymonti doprowadził naukę o elektryczności zwierzęcej do wysokiego stopnia doskonałości. On wykazał, że każdy pojedynczy' mięsień działa elektrobodźczo i podał ogólne prawa strumienia mięśni, używając do prób swoich multiplikatora o 4,600 zwojach. Prawa te są:
a) Naturalne lub sztuczne przecięcie podłużne mięśni zachowuje się dodatnio w obec naturalnego lab sztucznego przecięcie poprzecznego.
b) Mięsień elektrobodiczy mamy za rodzaj stosu ciągle zamkniętego.
c) Każdy strumień, jakimkolwiek sposobem z elektromotorów zwierzęcych otrzymany, należy uważać za strumień, przez boczne zamknięcie powstały, a więc za strumień drugorzędny.
d) Eleklrobodźcza siła mięśni utrzymuje się na równi z jej wrażliwością, a skostnienie śmiertelne jest oraz granicą strumienia mięśniowego.
e) Gwałtowne i długi czas trwające kurczenie mięśni, wskutek. przechodzących przez nie strumieni wpltaicznych, osłabia bardzo znacznie moc ich strumienia galwanicznego.
Du Bois Reymoud wykazał też galwaniczny strumień nerwowy na kawałku tak zwanego nerwu ischiadicus, wyciętego z żaby, świeżo zabitej. Skoro się naturalne przecięcie podłużne takiego kawałka połączy z jedną, a sztuczne jego przecięcie poprzeczne z drugą płyteczką platynową, któremi końce drutu multiplikatora są zaopatrzone, zaraz igła magnetyczna wychyla się z naturalnego położenia swego według okoliczności o 15° do 18°, a nawet o 25° do 30°, okazując zawsze strumień, idący od naturalnego przecięcia podłużnego przez drut multiplikatora do sztucznego przecięcia poprzecznego, zatem w takim samym kierunku, jak w mięśni; potem to odchylenie zmniejsza się znacznie, utrzymuje się jednak w końcu stale przy 5 do 8°.
Strumień nerwowy stosuje się do tych samych praw, co stru-. mień mięśni. Głębsze jednak zapuszczanie się w te ciekawe rzeczy fizyologom zostawić wypada. Tu wspomnę tylko jeszcze o tak zwanych rybach elektrycznych. Do tych należą: «) z rodzaju płaszczakom (rocków czyli Raij), familie frętw, (torpedo narce sive marmorata; torpedo G.alvanii i narcine brasiliensis), które
w