FizykaII84201

836

okazuje on potem sam przez się na swych końcach zjawiska dość silnego napięcia elektrycznego; zamknięty zaś posyła przez drut łącznikowy zaraz strumień elektryczny w kierunku, przeciwnym kierunkowi pierwotnego strumienia, który sprawił tę polaryza-cyą. Żę samo zetknięcie płyt metalowych z tlenem i wodorem może je na uczynić powierzchni różnorodnemu, okazuje najwyraźniej tak zwana galwaniczna gazowa baterya Grovego (Fig. 456), skła

dająca się z samych platynowych płytek, w części zanurzonych w zakwaszonej wodzie w tak zwanych flaszkach Wulfa z 3 szyjkami, w części zaś otoczonych naprzemian to tlenem, to wodorem. W każdej takiej flaszce znajdują się dwie płytki, nie zostające ze sobą w metalowem zetknięciu, przykryte rurkami, napełnionemi gazem, naprzemian jedna wodorem, druga tlenem. Połączywszy drucikiem płytkę w wodorze pierwszej flaszki z płytką w tlenie drugiej i t. d. parami, a nareszcie luźne płytki skrajne w pierwszej i ostatnićj flaszce drutem zamykającym, powstaje prąd elektryczny, idący w cieczy od płyt zanurzonych w wodorze do płyt otoczonych tlenem, a wskutek niego zmniejsza się w rurkach coraz bardziej ilość tych gazów i to w stosunku, w jakim się z nich tworzy woda.

Dla objaśnienia powyższej figury wypada jeszcze wspomnieć, że woda we flaszkach jest zakwaszona kwasem siarkowym, tudzież, że rui ki z gazem są osadzone w korkach, któremi skrajne szyjki każdej flaszki są szczelnie za tkane, podczas gdy w średnich szyjkach są szklanne zatyczki, przystające także szczelnie do ich-brzegów'. Eui ki są dołem otwarte, górą zamknięte-