B574 854

240 FELIKF MAFINOWSKI

Zdaje się, iż należy istotnie wykluczyć możliwość nabywan.a syfilisu za pośrednictwem plemników, a nawet jajka. Do tej pory nie stwierdzono, aby jakąkolwiek chorobę zaraźliwą można odziedziczyć zapomocą plemników. Krętki blade mogą wprawdzie znajdować się w nasieniu, szczególniej wobec zajęcia przez syf.lis jądra, a FINGER i LANDSTEINER zapomocą nasienia zarazili małpę, jednak krętki blade, znajdujące się nawet w płynie nasienia, mogą zakazić matkę, a nie przedostawać się do plemników. Należy nawet przypuszczać, że plemnik i ja jko, zmienione pod wpływem działania krętków, byłyby niezdolne do sprawowania swych normalnych czynności fizjologicznych. Według wszelkiego prawdopodobieństwa uprzednio bywa zawsze zakażona kiłą matka sposobem zwykłym, a w -tych razach, gdy u matki objawów nie zauważono, należy przypuścić, że owrzodzenie pierwotne i objawy drugorzędne mogły ujść uwagi. Ustrój matki, osłabionej ciążą i porodem, jest więcej podatny do nawrotów choroby, nabytej przed zastąp eniem, które błędnie można wziąć za „choc en retour". Również nie można dopatrzeć się związku pomiędzy wyłącznem leczeniem ojca a rodzeniem zdrowych dzieci przez matkę. Można raczej przypuścić, iż leczer .e ojca uniemożliwia zarażenia matki, a więc wpływa na rodzenie przez nią zdrowych dzieci.

Stąd wniosek, iż każda zdrowa i odporna na jad syfilityczny matka, która rodzi chore dzieci, musi posiadać ukrytą kiłę.

Każda matka dziecka syfilitycznego może je karmić bez szkody dla siebie. Należy iednak pamiętać, że rodzice syfilityczni zdrowego dziecka mogą je zakazić. Przyjmujemy więc jedynie możliwość zakażenia płodu przez matkę i prawdopodobnie wyłącznie tylko za pośrednictwem łożyska. Zarażenie płodu podczas ciąży niezawsze się zdarza, jest tern pewniejsze, im krócej trwa choroba matki; odwrotnie, im dłużej trwa choroba matki, tern bardz.ej zmniejsza się możność zarażenia płodu. W razie zakażenia matki w pierwszej połowie ciąży następują przeważnie poronienia, przedwczesne i martwe porody lub też dzieci, choć roazą się żywe, są jednak obarczone ciężkim syfilisem wrodzonym. W razie zaś zakażeń.a matek w środku lub w drugiej połowie ciąży, rodzą się dzieci zwykle w czasie właściwym i pozornie zdrowe, a nawet, jeśli zakażenie nastąpiło już w końcu ciąży, może się urodzić zupełnie zdrowe d⁷,'ecko. Również ciężkość choroby dziecka zależy od długości trwania choroby matki; im później następuje zakażenie płodu i dłużej trwa choroba matki, tem bardziej się zmniejsza natężenie syfilisu wrodzonego. Objawy jego nie różnią się zasadniczo od objawów syrmsu nabytego, a pewne znamię nadaje im tylko zajęcie organów podczas ich rozwoju i mniejsza odporność ustroju dziecięcego. Skutkiem tego w syfilisie wrodzonym spotykamy często wczesne i ciężkie zmiany w organach wewnętrznych i liczne w nich krętki, szczególnie w wątrobie i śledzionie. Zmiany mogą wystąpić jeszcze podczas rozwoju dziecka w macicy i wywołać ciężkie zaburzenia w odżywianiu jego ustroju, prowadzące do śmierci. Często nawet u świeżo