WRZÓD WENERYCZNY 217
przeciągać się przez czas dłuższy, a wobec dawnych sposobów leczenia, gdy nie znano środków odkażających, powodowała nawet śmierć wskutek posocznicy. Powikłania w postaci ropni (dymienice) w pachwinach przykuwają nieraz chorych przez czas dłuższy do łóżka, a przyłączenia się wyżeru (fagedeny) może powodować zniekształcenia organów płciowych. Jednak w zasadzie choroba nie zagraża życi i chorego
Leczenie polega na zniszczeniu zarazka — prątków Ducrey’a-Unny. Odróżniamy leczenie poronne od leczenia modyfikującego, t. j. zmieniającego właściwości owrzodzenia i zawartego w niem zarazka. Leczenie poronne można stosować w pierwszych dniach choroby lub nawet i później, o ile niema zajęcia gruczołów i naczyń chłonnych Jako środki dla leczenia poronnego należy wskazać: wypalenie owrzodzenia rozpalonem żelazem lub platyną (PAQUELIN), bądź też strumieniem gorącego powietrza. AUBERT polecał trzymać rozpalone żelazo w odległości 2—3 mm od owrzodzenia w ciągu kilkunastu sekund. Tu należą także gorące natryski, gorące wanny miejscowe
0 45o C., gorące okłady, wreszcie ogólne gorące kąpiele o 40° C. i wy-żęj. W życiu codziennem używamy tylko kąpieli miejscowych z gorącego naparu ziółek aromatycznych, rumianku, słabego rozczynu karbolu, sublimat.u (1:2.000), wody Burowa 1—2 łyżki na szklankę roztworu nadmanganianu, potasu (1 : 2.000). Kąpiele te stosujemy raz lub dwa razy dziennie przez 10 m:nut, przez co oczyszczamy owrzodzenie od wydzielin, leków, opatrunków i modyfikujemy do pewnego stopnia stan tkanek i jad szankra.
Zimno (chlorek etylu) stosował UNNA, ale tylko jako środek znieczulający przed wycięciem owrzodzenia. Wycięcie należy stosować bardzo oględnie, ponieważ niewiadomo, jak głęboko wniknął zarazek. Wycięcie rzadko prowadzi do celu, ponieważ bardzo często w miejsce wyciętego otrzymujemy świeże szankry.
Podczas stosowania środków chemicznych należy pamiętać o konieczności poddawania działaniu leku wszystkich owrzodzeń jednocześnie, w przeciwnym bowiem razie owrzodzenia wypalone mogą ulec zakażeniu wysiękiem innych nieleczonych, przez co powstają, w następstwie zniszczenia skóry środkiem żrącym, rozleglejsze i głębsze wizody. Dawniejsi autorowie używali dla niszczenia zarazka różnych ciast, jak: pasta Ricorda — kwasu siarczanego 4 części i 10 części sproszkowanego węgla; pasta wiedeńska — równe części ługu potasowego i niegaszonego wapna; pasta Cancoini i t. d. Z nowszych ciast należy wymienić pastę Sozina. składaiąca się z 1-ej części chlorku cynku
1 10-u cz. tlenku cynku z dodatŁ iem wody do spoistości miękkiego ciasta; waciki posmarowane tą mieszaniną kładziemy na powierzchnię szankra na 24 godziny; po jednorazowem lub dwukrotnem stosowaniu tego środka, pozostają bardzo często czyste owrzodzeniu. LANG polecił jako środek poronny zasypanie owrzodzeń kwasem salicylowym lub pyrogalusowym na przeciąg 24-ch godzin; FINGER — roztwór siarczanu miedzi w wodzie 1:3; waciki,