Magazyn6g101

667

INDJE ZACHODNIE — INDOCHINY

scach mniej dostępnych, dostarczają wyso-kowartościowego drewna meblarskiego, budowlanego i chemicznego (farby, garbniki i żywice). Przemysłu ekstraktowego niema.

Życie gospodarcze ożywiło się powszechnie od wielkiej wojny, lecz nastawiło się na produkcję rolną i od niej pochodną oraz na turystykę, dla której istnieją warunki doskonałe, zwłaszcza w miesiącach zimowych. Wyzyskała to również nasza linja transatlantycka, przewożąc wycieczki okrężne po I. Z. z wyjściem z Nowego Yorku.

Wszystkie wyspy I. Z. skazane są na dowóz wszelkich artykułów przemysłowych, z żywnościowych zaś — produktów rolnych Europy, a ponadto węgla. Dochód czerpią przedewszystkiem z eksportu swej produkcji.

Dostawcą I. Z. są głównie St. Zjednoczone i W. Brytanja, potem Kanada i kraje zachodniej Europy, odbiorcą zaś głównie W. Brytanja, Kanada, Francja, Holandja, Niemcy, Włochy.

Przez długie wieki największe znaczenie wśród portów I. Z. odgrywał Św. Tomasz (8 tys. mieszk.) na wyspie tejże nazwy (zwany również Charlotte-Amalie), położony na szlaku, prowadzącym z Europy do Ameryki Środkowej i z Nowego Yorku do Barbados, Trinidad i południowych brzegów Ameryki Płd., przez dłuższy czas wielki ośrodek korsarstwa, potem wolny port, poza tem główny port rozdzielczy na I. Z., na Amerykę Środkową i płn. część Ameryki Południowej. Od kiedy jednak wprowadzono żeglugę parową, poszczególne państwa i przedsiębiorstwa okrętowe poprowadziły bezpośrednie połączenia również do innych portów, tak że Św. Tomasz utrzymał znaczenie jedynie jako port na szlaku Europa—kanał Panamski (i dlatego przeszedł w posiadanie St. Zjedn.). Obecnie ważnemi portami dla zaopatrywania okrętów są, oprócz Św. Tomasza: Bridgetown (15 tys. mieszk.) na Barbados, Castries na św. Łucji, Port of Spain (75 tys. mieszk.) na Trinidad, Kingston (65 tys. mieszk.), na Jamajce — wszystkie po stronie m. Karaibskiego — oraz Hawana (550 tys. mieszk.) na Kubie. Ponadto ważne są: Willemstad (25 tys. mieszk.) na Curaęao dla posiadłości holenderskich oraz dla pobliskiego wybrzeża Ameryki Południowej i Środkowej (całe miasto to wolny port, jest więc wielką składnicą obrotu hurtowego), Fort de France (45 tys. mieszk.) na Martynice, dla posiadłości francuskich oraz San Juan (120 tys. mieszk.) i Ponce (55 tys. mieszk.) na Portorico, Port-au-Prince (130 tys. mieszk.) w Haiti i Santo Domingo (50 tys. mieszk.) w San Domingo — wszystkie oprócz San Juan położone również nad m. Karaib-skiem. Portem wywozu owoców na Jamajce jest Antonio.

Oprócz regularnych, stosunkowo częstych połączeń parowcami (zwłaszcza przez Nowy York, Liverpool i Gibraltar), I. Z. łączą się między sobą i z kontynentem: 1) za-pomocą rozbudowujących się linij lotniczych, z ośrodkiem na Kubie, Portorico, Trinidad i Curaęao, 2) bardzo licznemi kablami podmorskiemi, z głównemi ośrodkami w miastach Santiago de Cu ba, Św. Tomasza i Fort de France, oraz 3) bardzo licznemi stacjami radjowemi (np. na Gwadelupie i pobliskich jest ich 9).

Na wyspach spotykamy naziemne linje telegraficzne, a zwłaszcza telefoniczne dobrze rozwinięte przedewszystkiem w posiadłościach Stanów Zjednoczonych, a także W. Brytanj i. Natomiast drogi lądowe są słabo rozbudowane. W Haiti jest 1 óoo km szos i 225 km kolei, w San Domingo 2 100 i 650, na Portorico 1 840 i 500, na Jamajce 4350 i 340, na Barbados 760 i 40, na Trinidad 3 790 i 190. Drogi koncentrują się koło najważniejszych ośrodków gospodarczych, a linje kolejowe prowadzą przeważnie wzdłuż wybrzeży.

Walenty Winid.

Indochiny.

i. Struktura geograficzna. 2. Ludność. 3. Stosunki gospodarcze. 4. Podział polityczny.

1. Struktura geograficzna. Nazwą I. określa się najbardziej na wschód wysunięty półwysep Azji południowej, ograniczony oceanem Indyjskim, cieśniną Malaj ską i morzem Południowo-Chińskiem. Powierzchnia I. wynosi około 2130000 km*.

Wnętrze I. wypełnia 5 południkowo biegnących, w części młodych, w części bardzo starych gór fałdowych, stanowiących rozgałęzienia wyżyny tybetańskiej. Obszarów nizinnych w I. jest bardzo mało. Stosunkowo rozległa jest tylko nizina kambodżań-ska, wśród której rozlewa się duże jezioro, w porze deszczowej mierzące do 25 tys. km*. Poza tem obszary niżowe stanowią tylko delty wielkich rzek indochińskich, skupiające większość ludności I. Głównemi rzeka-