Magazyn65701

53

KARNO-DEWIZOWE PRZEPISY — KARNO-SKARBOWE PRZEPISY

w wypadku istnienia okoliczności szczególnie obciążających (art. 16 ust. 3 — zawodowe uprawianie czyności, stanowiących przestępstwo) nie może być orzeczona w wymiarze niższym niż trzy lata. Karę aresztu przewiduje art. 16 ust. 2 w wypadku nieumyślnego popełnienia przestępstwa w artykule tym przewidzianego, oraz art. 17. Obok kar pozbawienia wolności występuje zawsze kumulatywnie kara grzywny, której maksimum określone zostało bardzo wysoko (art. 16 ust. 1 — 200 tys. zł), a której minimum przy istnieniu okoliczności obciążających (zawodowość), ustalone zostało na 100 000 zł.

5- Normy procesowe. Przepisy procesowe zawierają normę, przewidującą, że przestępstwa dewizowe należą do właściwości Sądów Okręgowych (art. 20). Poza tern art. 21 przewiduje obligatoryjne stosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego zaaresztowania w przypadkach przemytnictwa, t. zn. przy nieuprawnionym wywozie zagranicę złota, zagranicznych lub krajowych środków płatniczych oraz innych walorów. Złagodzenie lub uchylenie środka zapobiegawczego przez sędziego śledczego może w tym wypadku nastąpić tylko na wniosek prokuratora.

R. Lemkin.

Karno-skarbowe przepisy.

1. Źródła ustawodawcze. 2. Zakres stosowania. 3. Istota prawa karnego skarbowego. 4. Budowa prawa karnego skarbowego. 5. Przestępstwa skarbowe. 6. Recepcja przepisów kodeksu karnego 7. Zasady odpowiedzialności. 8. System kar. 9. Czynny żal. 10. Nadzwyczajne złagodzenie kary i okoliczności obciążające. 11 Odpowiedzialność posiłkowa i zastępcza. IZ- Wykroczenie skarbowe 13. Poszczególne przestępstwa. 14. Postępowanie karne skarbowe.

1. Źródła ustawodawcze. Obowiązujące obecnie na obszarze Polski prawo karne skarbowe jest trzecią z rzędu kodyfikacją norm karno-skarbowvch w Polsce niepodległej. Pierwszą z nich stanowiła ustawa karna skarbowa z dnia 2 sierpnia 1926 r., obowiązująca od dnia 1 stycznia 1927 r., drugą z nich była ustawa karna skarbowa z dnia 18 marca 1932 r., obowiązująca od dnia 1 maja 1932 r. Wreszcie ostatnia z nich, a obowiązująca w chwili obecnej — to prawo karne skarbowe wprowadzone Dekretem Prezydenta Rzplitej z dn. 3 listopada 1936 r. (Dz. U. R. P. Nr. 84, poz. 58¹), które to prawo weszło w życie z dniem 1 kwietnia 1937 r.

2. Zakres stosowania. Prawo karne skarbowe zawiera normy karne przewidziane za naruszenie przepisów, głównie w zakresie prawa celnego, monopolów i akcyz. Art. 1 prawa karnego skarbowego wylicza szczegółowo zakres stosowania prawa karnego skarbowego. Przepisami tego prawa objęte są następujące materje: 1) prawo celne, 2) monopol tytoniowy, 3) monopol spirytusowy oraz sprzedaż napojów alkoholowych, 4) monopol solny, 5) monopol zapałczany i opodatkowanie zapalniczek, 6) monopol loteryjny, 7) sztuczne środki słodzące, 8) opodatkowanie piwa, 9) opodatkowanie wina i miodu syconego, 10) opodatkowanie drożdży, 11) opodatkowanie kwasu octowego, 12) opodatkowanie kwasu węglowego, 13) opodatkowanie cukru,

14)    opodatkowanie olejów mineralnych,

15)    opodatkowanie tłuszczów, 16) opłaty od kart do gry, 17) opodatkowanie węgla, 18) opłaty od wyrobu, przerobu, oczyszczania, magazynowania i sprzedaży artykułów monopolowych lub podlegających podatkowi, 19) regulowanie gospodarki cukrowej i buraczanej, 20) obrót papierami premjo-wemi, 21) obrót towarowy z W. M. Gdańskiem. Podkreślić tu wypada, że dawna ustawa karna skarbowa nie zawierała postanowień, dotyczących sztucznych środków słodzących, opodatkowania kwasu węglowego, olejów mineralnych i tłuszczów, gospodarki cukrowej i buraczanej oraz obrotu papierami premjowemi.

Wyliczone wyżej materje są wyłącznem polem stosowania prawa karnego skarbowego. Powyższa enumeracja ma charakter taksatywny i nie dozwala na rozszerzenie drogą analogji przepisów prawa karnego skarbowego na inne, może nawet pokrewne, dziedziny prawa. Prawo karne skarbowe obejmuje więc naruszenia wszelkich przepisów w zakresie podatków pośrednich i monopolów państwowych. Naruszenia przepisów o podatkach pośrednich podlegają postanowieniom karnym, zawartym w- ordynacji podatkowej.

Poza zakresem działania prawa karnego skarbowego znajdują się również nieobjęte i przez ordynację podatkową czyny, polegające na naruszeniu ustaw specjalnych o charakterze skarbowym. Będą to np. naruszenia ustawy o opłatach stemplowych (Dz. U-R. P. Nr. 64, poz. 404 z r. 1935) oraz De-