B574 814

296 WIKTOR REIC

Obraz kliniczny jest następujący

W przeciągu krótkiego czasu (1—2 dni) występuje obrzęk powiek, ró-żowawe zaczerwienienie spojówek, w szczególności spojówka gałkowej, na której wystąpić mogą także drobne wybroczyny. Wydzielina jest wodnista, pływają w niej nitki włóknika.

Znamienne dla tego cierpienia jest nagłe zakończenie się sprawy chorobowej — jak gdyby analogja do krytycznego zejścia w zapaleniu płuc. W przeciągu 8—10 dni może choroba zupełnie ustąpić.

Dalszą cechą charakterystyczną jest brak powikłań ze strony rogówki, mimo iż wadomo, że pneumokoki stanowią przyczynę wrzodu pełzającego rogówki (ulcus seipens corneae). Widocznie nienaruszona warstwa nabłonkowa rogówki dostatecznie ją chroni przed zakażeniem.

Pewność rozpoznania można uzyskać tylko na podstawie badania bak-terjo'ogieznego.

Rokowanie jest dobre.

Leczenie — jak w nieżytach innego pochodzenia.

4. ZAPALENIE BŁONICZE SPOJÓWKI

.    (Conjunctivitis diphłeritlca)

GRAEFE pierwszy opisał w r. 1854 zapalenie błonicze spojówki jako osobną jednostkę chorobową.

Zapalenie to występuje zwykle w okresie, wyprzedzającym epidemii dyfterytyczne lub następującym po nich. Zapalenie błonicze spojówki spotyka się często w północnych Niemczech, rzadziej w zachodnich i po^łudnio wych. W Szwajcarji, Francji, Anglji i Rosj. napotyka się zapalenie błonicze spojówki bardzo rzadko (według SAEMISCHA).

Schorzenie to występuje najczęściej u dzi *ci od 1V2 do 8 lat.

Etjologja ta sama jak zapalenia błoniczego innych błon śiuzowycht lasecznik błonicy Lófflera.

Obraz kliniczny'? zapalenie błonicze spojówki występuje zwykle w postaci ostrej. W przeciągu bardzo krótkiego czasu (12 do 24 godzin powieki stają się obrzękłe, zaczerwienione, ciepłe, w szczególności zaś powieki górne staj^ się twarde jak deska.

Spojówka powiekowa jest w mi jscu zajętem białawo — aloo szarawo-żółta, gdzieniegdzie wykazuje czerwone punkty. Powierzchnia spojówki iest gładka, połyskująca; spojówka załamka—białawo-żołta, słoninowata. Czasem trudno odwinąć powiekę górną z powodu twardego jej obrzęku. Łzawienie znaczne. W dalszym przebiegu choroby występuje w miejscu nacieczenia rozpad nekrotyczny tkanki, który prowadzi do ubytków. W miejscach ubytków wytwarza się Ziarnina — powierzchnia spojówki staje się nierówną, wydzielina przybiera teraz wygląd więcej ropny.