B574 884

266 WIKTOR REIS

STOCKA, MIGASCHITA i ISHIHARA stwierdzają zgodnie, że dwuprątki umiei-scowione są głównie w powierzchownych warstwach skóry powiek, że wywołują rozluźnienie komórek naskórka i mogą wnikać nawet w głębsze jego warstwy. W komórkach spojówkowych dwuprątki są mniej liczne

Rokowanie w przypadkach nieżytu dwuprątkowego jest względnie dobre — skłonność do nawrotów zmusza jednakże do przeprowadzenia leczenia, trwającego często kilka miesięcy lub nawet- dłużej.

Leczenie nieżytu dwuprątkowego polega na stosowaniu ¹/2°/o roztworu siarczanu cynsu, zakrapianego kilka razy dziennie (MORAX, aXENFELD, HOFFMAN- ERDMANN, AGRICOLA). RYMOWICZ wspomina również o swoistem niemal działaniu siarczanu cynku w dwuprątkowym nieżycie oka. LUNDSGARD i MALLFT stwierdzili w niektórych przypadkach korzystny wpływ żółtej maści rtęciowej. MAYERHOF w przypadkach powikłanych jaglicą stosował także rozczyny azotanu srebrowego.

Na czem polega owo swoiste niemal działanie siarczanu cynku, dotąd, mimo licznych badań (RYMOWICZ, PAUL, SILVA, REIS), nie wyjaśniono jeszcze. Własne moje porównawcze badania doświadczalne, przeprowadzone in vitro nad działaniem na dwuprątka siarczanu cynku, azotanu srebra i sublimatu, stwierdziły, że własności hamujące azotanu srebra na rozwói dwuprątka są większe, aniżeli siarczanu cynku.

Uwzględniwszy zachowanie się surowicy człowieka zdrowego i chorego na nieżyt dwuprątkowy, oraz własności bakterjolityczne, aglutynacyjne i opso-ninowe surowicy królika, uodpornionego dwuprątkami, sporządziłem ochronną surowicę dwuprątkową, która wkraplana do worka spojówkowego mogłaby w nim wywołać bakterjolizę dwuprątka. 7abieg mój jest w każdym razie łagodniejszy, niż wstrzykiwania szczepionki zastosowanej przez ALLENA (100 mi-ljonów zabitych dwuprątków), lub nawet słabszej, którą zastosował BRYAM w dawce 10—15 miljonów zabitych dwuprątków. TSCHIRKOWSKY ogłasza również spostrzeżenia kliniczne nad leczeniem szczepionkami nieżytu dwuprątkowego.

2. NIEŻYT SPOJÓWKI KOCHA-WEEKSA

(Conjunctivitis acuta contagiosa [epidemira]) „Katar ostry z obrzmieniem“

Drugą grupę zakaźnych chorób ocznych o zarazkach swoistych dokładnie znanych stanowia_ nieżyt) ostre spojówek, wywołane prątkami KOCHA-WEEKSA. Podczas badań nad epidemją cholery w Egipcie zwrócił KOCH jeszcze w roku 1883 uwagę na .stnienie swoistego zarazka, spotkanego po raz pierwszy w całym szeregu mylnie tak nazwanych „egipskich zapaleń oczu". Niezależnie od tych badań stwierdził WEEKS w Nowym Yorku w roku 1887 podczas mniejszych i większych epidemii nieżytów ocznycti, występujących na wiosnę lub w jesieni, istnienie w wydzielinie spojówkowej