Magazyn613

Nr. 51 Wstęp 9

Czudka wydajność mleczna podrasowanych kóz śląskich na terenie Rudy Śląskiej, będących w rękach osób uświadomionych w dziedzinie racjonalnego chowu kóz, wynosi 700 — 800 litrów rocznie, a w poszczególnych wypadkach dochodzi nawet do 900 litrów. Przeciętna podrasowana koza daje tu przeszło 600 litrów, co uważają wybitniejsi hodowcy nawet za zbyt mało. Znaczną jednak trudność przedstawia sprawa pastwiska: indywidualnych pastwisk brak, wskutek tego kółka hodowców zrzeszonych wydzierżawiają pastwiska wspólne, od gmin, zarządów kopalni itp. Niektórzy posiadacze kóz spośród ludności robotniczej wydzierżawiają parcele wielkości 2500 — 5000 metrów kw. celem produkowania paszy, co znacznie obniża koszt utrzymania kóz. Większość zdobywa paszę dla kozy z dużą trudnością i mimo to kozę chowa, uważając chów jej za zyskowny, koszt bowiem wyprodukowania litra mleka koziego wypada o 50% taniej od zakupu mleka krowiego, które na Śląsku jest stosunkowo droższe niż gdzie indziej.

Nr. 51 Wstęp 9

Rye. 1. Stadko kóz importowanych z Pinzgau przez Mał. Tow. Rolnicze w r. 1907 i rozdane góralom w Nowym Targu.

(Według S. Bojanowskiego),

W woj. poznańskim i pomorskim również zainteresowanie chowem kóz jest stosunkowo większe niż gdzie indziej. W województwie poznańskim ośrodkiem zorganizowanych hodowców kóz saaneńskich oraz podrasowanych stał się Jarocin, Nowy Tomyśl, Szamotuły, Śrem. Pewne zainteresowanie chowem kóz rasowych wykazuje Bydgoszcz. Na Pomorzu istnieje kilka hodowli kóz saaneńskich, które produkują materiał rozpłodowy i którymi opiekuje się tamtejsza Izba Rolnicza.

W województwach centralnych kozy podrasowane spotyka się w okolicach stolicy w licznych miasteczkach powiatowych, większe też ilość kóz chowają w zagłębiu węglotwm.