Magazyn651

Nr. 51 Opis ras i odmian 47

wydajne, niż w swej ojczyźnie. Cała uwaga hodowców tej rasy jest zwrócona w kierunku rozwijania gruczołów mlecznych. Wobec tego kozy maltańskie zatracają cechy pierwotnych typów i różnią się wy-

Ryc. 19. Koza maltańska.

bitnie od typów górskich. Wskutek żywienia zwiększonymi ilościami pasz treściwych oraz wychowu w stajenkach, malteńskie posiadają mniejszy pociąg do obgryzania drzew, niż inne rasy²). Są one na ogół łagodne i ładne, ale nieco za chude. Przy krzyżowaniu z innymi rasami zatracają cechy mleczności.

b) KOZY MURSYJSKIE.

Kozy mursyjskie — to stara rasa hiszpańska. Zwierzęta te na ogól są wielce zbliżone do kóz maltańskich, Wzorzec, i bodaj jednak piękniejsze i zgrabniejsze od tamtych.

Koza mursyjska ma zgrabną głowę, wypukłe czoło, uszy zwisające (12 — 18 cm długości), oczy brunatne. Rogów zwykle nie ma, w razie przeciwnym rogi są lekkie i zagięte za uszami, jak u owiec. Brody nie ma wcale. Szyja długa i zgrabna. Piersi wysokie. Brzuch nieduży. Linia grzbietowa równa. Nogi cienkie, zgrabne; ruchy prawidłowe. Wysokość — 65 — 70 cm. Waga — 33 — 40 kg. Skóra cienka, miękka, tłusta w dotyku. Sierść krótka, połyskująca.

Typowa maść — gniado-bura (jaśniejszych lub ciemniejszych odcieni). Są czasem białe plamki, które jednak nie powinny się rozpływać. Są nawet kozy czarne. Wymię duże, elastyczne, z cienką i mięk-ką skórą; strzyki prawidłowej budowy, symetryczne.

') Czasem rodzą się kózki rogate, ale zwykle mają one różki małe, .słabo rozwinięte (Prof. Dechambre).

-) I. Crepin wspomina, iż uważał, jak kozy maltańskie, przechodząc przez jego ogród owocowy, ani myślały obgryzać drzew lub krzewów, podczas gdy kozy alpejskie czyniły to z wielką skwapliwością (I. Crepin. La Chevre).