Magazyn645

Nr. 51

Opis ras i odmian

41

2)    Appenzeller (Zatten Ziege) stanowi znów drugi wariant kozy saaneńskiej, białej, płaskogłowej, o krótkim tułowiu, krępej budowie i długiej sierści.

3)    Koza niemiecka biała, szlachetna. Wreszcie, aby wybrnąć z cha-. osu krzyżówek i wariantów kozy saaneńskiej na ziemiach Rzeszy Niemieckiej, tamtejszy związek, ustalił typ kozy saaneńskiej o bardziej krępej budowie pod nazwą — niemieckiej białej kozy szlachetnej (Weisse Deutsche Edelziege). Z właściwą niemieckim organizacjom skrupulatnością wymieniony związek podał nawet szereg ścisłych pomiarów, jakim winny odpowiadać kozy białe niemieckie.

Tak więc koza powinna mieć w kłębie od 72 do 76 cm wysokości (ideał — 74 cm), długość tułowia winna wynosić od 83 do 90 cm (ideał 85 cm), szerokość piersi — 19 cm, głębokość piersi — 33 cm, waga od 50 do 60 kg (55 kg). Wymiary dla capa: wysokość w kłębie 83 —- 87 cm (ideał 85 cm), długość tułowia 94 — 98 cm (96 cm), szerokość piersi — 22 cm, głębokość piersi — 38 cm, waga 60 •— 70 kilogramów (65 kg).

Ustalono też ocenę w punktach z uwzględnieniem w dużej mierze cech użytkowych.

Przytoczone wymiary podlegają wahaniom w zależności od wieku zwierzęcia, co również zostało ściśle określone w liczbach. Należy podkreślić,; że usiłowania wymienionego związku spotykają się z uznaniem ze'strony licznych tamtejszych hodowców kóz, którzy dość skrupulatnie prowadzą dobór rozpłodników pod kontrolą fachową oraz odpowiednio wychowują materiał hodowlany. Publikowane wyniki kontroli mleczności wskazują na wyraźny wzrost wydajności tych kóz. W czasopiśmie „Deutsche Landdwirtschaftliche Tierzucht” z r. 1937 (Nr 38) znajdujemy fotograficzne zdjęcie re-kordzistki, która dała w r. 1936 — 2126 kg mleka o 2,55% tłuszczu, ogółem 54,2 kg tłuszczu.

y f. •

3) Koza toggenburska.

Kozy toggenburskie (Toggenburger, Thuringer Wald '

Ziege) pochodzą z doliny Toggenburskiej i najwięcej Pochodzenie, są chowane w kantonie , St. Gall. ściślejszych danych o pochodzeniu tych kóz nie posiadamy. Według Pi Di ffloth koza -tńg-genburska pochodzi od przekrzyżowania kozy białej z‘Appeiizell (Appenzeller Ziege) z sarnią odmianą kozy alpejskiej. Natomiast według autorów innych jest ona samoistną rasą (Julmy). W Niemczech chowają ją głównie w Bawarii i Turyngii. Anglicy również cenią kozy te za ich mleczność. Ze względu na ładne umasżczenie kozy toggenburskie również wiele zyskują na popularności.

Kozy toggenburskie są na ogół lżejsze oraz nieco niższe od saaneńskich i odznaczają się ładną, jasno lub Wzorzec, ciemnobrunatną czekoladową maścią.

Na piszczku po obu stronach linii nosowej występują podłużne jasne, względnie białe pręgi; czoło jaśniejsze, uszy od nasady popie-