maistre o papiezu013601

13(5

wstania ludu przeciwko rządowi, nie odmówiłby jej wcale de spocie 1).    t

Ale zaledwo osechł atrament, który nam podał te ciekawą pewność, a Papież wezwany z całą potęgą trwożącej siły, aby dał się użyć Bonapartemu w ogólnych jego przeciw ko Anglikom widokach, odpowiedział, Że będąc ojcem powszechnym całego ehrzesciań-stwa nie może mieć między indami wrogów 2), i wolałby się dar znieważyć, wypędzić uw ięzić, niżeliby miał uledz żądaniu zawiązania przeciwko Anglii federacyi początkowo jawnej, a później ukutej; w końcu wolał się poddać temu'długiemu męczeństwu, ktqre go tak całemu światu zaleciło.

Teraz gdybym miał zaszczyt mow^rienia z szanownym senatorem Brytanii, który sądzi, i jest nawet pewny, ża Papież jest tylko nędzna lalką na rozkazy łupieżców', jakim się go użyć zapodoba, spytałbym go otwarcie, zachowując wszystkie względy winne człowiekowi tego stanu, spytałbym mówię nie o to, co myśli o Papieżu, ale co myśli sam o sobie, przywodząc na pamięć /.dania własne, w przytoczonćj tu inowde objawione.

. . . v‘ /k

t^1;    . JKgktoy .«*    _v,_; •; _ i i t •. i .    4.; O lii ni ,1 \‘r.ń#

Rozdział VII.

’.. tl y    i    i w    f ₍|

0 GŁÓWNYCH POWODACH JAKIE .MU LI DAWNI PAPIEŻE DO ZDARZAJĄCYCH SIĘ ZPANUJĄCA1II SPORÓW.

|    ,    *    Y ' *

*    ■ ‘    « J ^r > • t ¹ mi    k • I ił. u •^{1 1} ] »• i r c

Jeżeli wedle niezachwianego kierunku jakiśmy przy di, badamy postępowanie papieży podczas długiej walki, jaką wiedli z potęgą świecką, natrafiamy wówczas na dwagłowne przez nich założone