NDIGCZAS0034762529

Historja jednej wycieczki. 211

gościńcem i ścieżkami popod Łysą, stanąłem na południe w Mizuniu Nowym. Spiesznie zjadłem obiad, wziąłem 10 koron, a nie chcąc odbywać pieszo drugich 20 km., wsiadłem na rower i drogą okrężną na Mizuń Stary, Wygodę i Wełdzirz, odbywszy 30 km. drogi rowerem, dostałem się przed wieczorem do Ludwikówki. Miałem za sobą porządną turę i dość powodów, aby z przyjemnością myśleć o wygodnym noclegu w Ludwikówce.

Moi towarzysze powitali mnie z radością. Sytuacja była uratowana. Spędzimy tu jeszcze jedną noc, a rano pomyślimy, co dalej. Właśnie mieliśmy zamówić kolację, ale coś mnie tknęło. Trzebaby przecież zrobić naj-

Jajko Ilemskie.

(Fot. A. Lenkiewicz).

pierw z żydem rachunek, aby się zorjentować, ile to będzie kosztowało. Odszukałem naszego gospodarza i zażądałem rachunku. Wyraził zdziwienie z powodu mego tajemniczego zniknięcia i powrotu z rowerem. Nie wy-łuszczając powodów, powtórzyłem prośbę. Żyd poskrobał się w głowę, wziął papier, wyjął ołówek z za ucha i zaczął liczyć.

— Cztery kolacje, cztery noclegi, śniadania, obiady i t. d. — pozycje rosły z przerażającą szybkością. Przy tej sposobności dowiedziałem się, że moi towarzysze urządzili sobie w czasie mojej nieobecności forsowne od-

14*