NDIGCZAS0034762565

Kronika 247

XV.    Władysław i Marja Zamoyscy będą mieli prawo dożywotnie głosu doradczego w posiedzeniach Kuratorjum i Zarządu ; prawo dożywotnie używania bezpłatnie obecnie przez nich zajmowanych w Kórniku i Zakopanem mieszkań, ze światłem, opałem, usługą, żywienia się przy stole urzędników kawalerów w Kórniku i Zakopanem wraz z gośćmi, korzystania z trzech koni i wózków.

Władysław i Marja Zamoyscy otrzymywać będą od Zakładów Kórnickich miesięcznie z góry po sto centnarów metrycznych żyta, wedle ich życzenia, w naturze, loco dworzec kolejowy, lub w gotówce po najwyższej cenie giełdy poznańskiej, pierwszego każdego miesiąca. Zakłady Kórnickie pokryją koszty leczenia w razie choroby i pogrzebów Władysława i Marji Zamoyskich jak najskromniejszych.

XVI.    Zakłady Kórnickie będą wypełniały zobowiązania przyjęte przez właściciel* przed zatwierdzeniem niniejszej ustawy.

XVII. Z mocy ustawy niniejszej prawo własności nieruchomości wyliczonych w ustępie I, przepisane będzie na Zakłady Kórnickie bez pobrania podatku od spadków i darowizn.

XVIII.    Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

XIX.    Ustawa obowiązuje z dniem jej ogłoszenia.

Słów kilka o Bibliotece Publicznej w Zakopanem.

Pierwszy, do publicznego użytku oddany księgozbiór w Zakopanem był własnością Towarz. Tatrzańskiego i mieścił się w dawnym drewnianym dworcu Tatrzańskim, znanym pod nazwą „kasyna". Niewielki ten, około 2X00 tomów liczący księgozbiór spłonął w czasie pożaru Dworca, d. 21 stycznia 1900 r.

Drugi księgozbiór, który się rozwinął w dzisiejszą Bibljotekę Publiczną, gromadzić począł klub naukowo - towarzyski „Czytelnia Zakopiańsk a“, który statutowe swe istnienie rozpoczął d. 11 stycznia 1900 r.

W dniu tym odbyło się pierwsze walne zgromadzenie klubu, a pierwszemu przez nie obranemu zarządowi przekazał niezwykle czynny, tymczasowy, komitet organizacyjny, zbiór książek liczący już dwieście kilkadziesiąt tomów.

Pierwszą wzmiankę powstania tego klubu, którego główną zasługą jest założenie Bibjoteki Publicznej w Zakopanem, podaje „Przegląd Z a k o p i a ń s k i“ nr. 16, z d. 16 XII 1899, w artykule pod tyt. „Pożądana instytucja*⁴, który jako pierwszą drukowaną wiadomość o założeniu Bibljoteki Publ., przytaczamy tu w całości.

„Dowiadujemy się o rozpoczętych obecnie staraniach utworzenia w Zakopanem nowej bardzo tu potrzebnej instytucji. Ma to być rodzaj klubu o charakterze głównie naukowym, ale i towarzyskim zarazem.“

„Głownem zadaniem tego towarzyskiego kółka ma być wytworzenie wspólnemi siłami takiego ogniska, przy którem grupować się będą mogli stali i czasowi mieszkańcy Zakopanego, pragnący poważniejszej umysłowej rozrywki i które dostarczać będzie mogło materjału nawet do prac naukowych. Dla dopięcia tych celów czytelnia kółka zaopatrzoną będzie prawie we wszystkie poważniejsze czasopisma polskie 1 niektóre obce, a w bibjotece stopniowo gromadzić się będą dzieła z rozmaitych dziedzin wiedzy. Jest także zamiar urządzania pogadanek naukowych i możliwie najczęstszych zebrań towarzyskich. Podanie do władzy