page0119

— 118 —

doświadczać. Podwójną miarką oddal mu co był zabrał; imię jego uczynił sławne i głośne po szerokim święcie, i sowicie wierność swojego sługi nagrodził.

XL. OBECNOSC BOŻKA.

Z kącł wracasz mój synu? gdzie byłeś? coś widział?

—Byłem nfa łące, mój ojcze; o daleko z tąd, daleko. Deptałem traw lii, zrywałem kwiatki, goniłem motylki; na błoni pasły się wołki i krówki; jedne biegały do strugi i piły, drugie kładły się w ciem u i odpoczywały, a pastuszek sobie siedział i przegrywał na multance.

— I nic nie widziałeś więcej ? I nic nie zajęło twojej uwagi? Wracajże synu na łąkę, a znajdziesz rzeczy godniejsze zastanowienia.

Pan Bóg tam jest na błoni; ezyżeś go nie widział? Jemu to łąka winna sw^roją zieloność i kwiatki, Jemu słońce winno, że tak pięknie świeciło.

—Przechadzałem się, mój ojcze, w ciemnym i gęstym borze; łagodny tam wietrzyk poruszał gałęziami; strumyki szemrzały,