page0133

page0133



POEZJA EUFRATEJSKA 123

czyż wiecznie rodzą się dzieci na ziemi? czyż rzeka wiecznie pcha wezbrane wody... czyż oblicze kirippu ogląda wiecznie słońce? czyż śmierć nie panuje wszędzie od początku? ęzyż noworodek i trup nie są obrazem śmierci? — ale dni śmierci nie są oznaczone!"

XI tabliczka. Na pytanie Gilgameśa, jak pomimo wszystko powiodło się Utnapiśtimowi ujść śmierci, opowiada mu ten babiloński Noe historję potopu, który dał mu sposobność uzyskania nieśmiertelności. Ponieważ ta histo-rja przedstawia pewne analogje z opowiadaniem biblijnem, warto ją tu w całości przytoczyć:

Chcę ci, o Gilgamesie, objawić dzieje skryte, i zdradzić przed tobą bogów tajemnice.

Surruppak miasto, które ty znasz dobrze,

a które leży nad brzegiem Eufratu,

to miasto starodawne, a bogowie byli mu przychylni.

Wtem spodobało się bogom wielkim, by potop sprowadzić. —

Byli tam: ich ojciec Anu, ich doradca, bohaterski Ellil, ich herold Ninib, ich książę Ennugi. —

Ea, pan mądrości, siedział z nimi w radzie, i zdradził ich wyrok domkowi ze trzciny.

„Trzcinnico! trzcinnico! ściano! ściano!

Trzcinnico słuchaj! ściano zrozumiej!

Mężu ze Suruppak, synu Ubar-Tutu (t. j. Utnapiśtimie),

dom z drzewa wyciosaj, zbuduj sobie okręt!

rzucaj bogactwa, a uratuj życie!

wzgardź posiadłością, a ratuj swe życie!

sprowadź wszelakie, żyjątka na okręt,

na okręt, który ty masz wystawić,

— a jego rozmiary mają być wymierzone!

Niech jego szerokość odpowiada długości; — na brzegu morza niech stanie na kotwicy."

Zrozumiałem to i mówię do Ei, mego pana:

„Godzę się na to mój panie, co mi rozkazujesz; wysoko to sobie cenię i wykonam.

Ale cóż mam powiedzieć miastu, ludowi i starszym?"

Ea otworzył swe usta i przemówił i rzekł do mnie do swojego sługi:

http://rcin.org.pl


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0127 POEZJA EUFRATEJSKA 117 II    tabliczka. O tem wszystkiem dowiaduje się znowu
page0143 POEZJA EUFRATEJSKA 133 Gdy twe słowo, niby burza, przeciąga, mnożą się łąki i upoję. Gdy tw
page0147 POEZJA EUFRATEJSKA 137 Gdy głód czują, nieraz podobni są do trupa, gdy są syci, pragną się
page0131 POEZJA EUFRATEJSKA 121 Owszem, opowiem ja nieszczęścia, któreś sprowadziła; chcę podać ogól
page0135 POEZJA EUFRATEJSKA 125 bydłu pola i zwierzętom i robotnikom kazałem wsiąść na okręt. Czas o
page0137 POEZJA EUFRATEJSKA 127 i moich ludzi przeznaczył na zagładę". Gdy Ellil nadszedł, ujrz
page0139 POEZJA EUFRATEJSKA 129 Kto poległ w bitwie — tyś go widział, nieprawdaż? „Tak jest, widział
page0141 POEZJA EUFRATEJSKA 131 mają zniszczyć jej zmysły i ciało. Ze zniknięciem Iśtary ustaje na z
page0145 POEZJA EUFRATEJSKA 135 Kładź prawdę na me usta ; niech dobre myśli w sercu mojem żyją; niec
page0149 POEZJA EUFRAT EJSKA 139 Boże, którego znam i nie znam, spojrzyj i wysłuchaj mej prośby. Bog
DSC00305 (15) LXXX POEZJA DYDAKTYCZNA Mikołaj Oloch — O występkach, które się panoszą na świecie (De
IMGP9128 Pozostałości kultu drzew we współczesnej Europie dząc za mąż za Innego. Kładzie się on na z
skanowanie0149 PROŚBA Wiem, że się tutaj na ziemi nie ziści Wielkie Marzenie, Co w sercu mym tron ob
page0362 3^0 PLATOtf. dzenie się ich na ziemi, przyoblekaniem ciał grubszych, skąd wynika, że człowi
skanowanie0149 PROŚBA Wiem, że się tutaj na ziemi nie ziści Wielkie Marzenie, Co w sercu mym tron ob
skanowanie0096 Nadszedł czas świąteczny i świat stał się dzieci na tę chwilę od dawna czekały. 
Życie Jana Brożka: •    1585 r. - urodził się w Kurzelowie na ziemi sieradzkiej •

więcej podobnych podstron