page0175

172

*

i słudze swemu posłusznym będę, gdy król rozkaże,"

Zanadto jednak postawiły go na świeczniku zasługi ojca, ażeby go dostojeństwa pominąć miały. Został wojewodą Podolskim, później Ki-.owskim, oraz kanclerzem wielkim koronnym, a urzędu te sprawował z wielką godnością, podnosząc blask przodków imienia. On to przyjmując usługi Stefana Chmieleckiego, przysłużył się pogranicznym ruskim kraj om, że przynajmniej przez dziesięć lat doznawały pokoju od tatarskich napaści. A jednak Chmielecki był jednym z tych, co odbiegli hetmana Żółkiewskiego zCecorskiego obozu; później zaś wyolbrzymiał na takiego pogromcę tatarów, że nim matki tatarki wKrymie dzieci swoje straszyły, a Wołyń, Podole i Ukraina ze czcią wspominając imię jego, nazywały go aniołem stróżem od pohanców.

Usługi Chmieleckiego przyjął wojewoda Kijowski, naznaczając mu dwa tysiące złotych jur-gieltu rocznego, oraz włość Kraśniańską w dzierżawę, aby miał władzę nad ludźmi z Ukrainy, kcórych obowiązkiem było pełnić służbę wojenną na pograniczu. Tym to ludem, oraz prywatnemi siłami milicji pańskiej i pocztami sziacneckicb ochotników, umiał Stefan Chrr.ielecki utrzymać