page0179

169

maczenie dotyczącego ustępu biblii, jako przedstawienie obrazowe, odpowiadające niskiemu stopniowi oświaty tych, dla których było przeznaczone tj. żydów za czasów Mojżesza. Znał je anielski doktor, św. Tomasz, którego słowa przed chwilą przytoczyłem; istniało ono już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, a wypowiadał je św. Augustyn (354—430 po Chr.), ten wielki przedstawiciel filozofii chrześcijańskiej w epoce 00. kościoła. W dziele swojem „Ksiąg dwanaście o genezie wedle litery“ nazywa „dziecin-nem“ przedstawianie Boga, czystego Ducha, jako rękami cielesneini ulepia z gliny ciało pierwszego człowieka. Ilekroć Pismo św. wspomina o rękach Boga, to używa tego wyrażenia na oznaczenie Jego mocy. Zwracając się do Manichejczyków, św. Augustyn zarzuca im, że wszystko pojmują cieleśnie, stąd ciągle błądzą i Bogu niemądrze przyganiają, iż człowieka z gliny ulepił

Posłuchajmy jeszcze, co o tern mówi wybitny uczony naszych czasów, astronom i fizyk, O. Angelo Secchi: „Powszechnie naśmiewają się z postaci Boga w genezie, Boga, który pracuje, wypoczywa i przechadza się po ogrodzie. Niemądrzy ! nie pojmują, że te zwroty są czcigodnym śladem obrazowego sposobu wyrażania się, którym najważniejsze prawdy wdrażano w umysły nieoświeconego ludu i pouczano go w ten sposób o początku wszechrzeczy; mowa poważniejsza i głębsza nie osiągnęłaby tego celu.

*) De Genes. ad litt. I. Manich. I. 2 e. 7.

http://rcin.org.pl