page0179

169

WROŃSKIEGO ŻYCIE I PRACE

b 5) Z przewaga reproduhcyi: narzędzie techniczne drugorzędne = Iloczyny

NIESKOŃCZONE.

b 3) Dla oznaczenia ilości za pomocą elementów pośrednich lub przechodnich; dopełnienie algorytmów przestępnych — Algorytmy techniczne 2-go rzepu.

a 4) Dopełnienie logurytmów = Rzędy wyższe logarytmów.

Nota. Są to logarytmy ilości idealnych (fałszywie zwanych urojonemi); takim jest naprzykład logarytm, za pomocą którego Jan Bernouilli określił w sposób skończony, sławny stosunek r. okręgu koła do promienia, stosunek, który zresztą może być ostatecznie określony za pomocą samych algorytmów pierwotnych, jak to uczyniliśmy w wyrażeniu

* ⁼ \/=i[⁽1+v-ir -a —v -1) - ],

które daje rozwiązanie ostateczne sławnego zadania o kwadraturze koła. b 4) Dopełnienie icstaio i dostaw = Rzędy wyższe wstaw i dostaw.

Nota. Dla utworzenia sobie pojęcia o tych rzędach wyższych wstaw i dostaw, stanowiących nowe funkcye peryodyczne, nieznane dotąd geometrom, patrz Wstęp do Filozofii matematyki wzory (53) do (59) i Notę na stronicy 513 drugiego tomu Filozofii teclinii algorytmicznej. b 2) W części systematycznej.

a 3) Dla dopełnienia harmonii przedustawnej lub preformacyi pierwotnej dwóch elementów zasadniczych; powody dostateczne (raisons suffisantes) dla oznaczenia ilości przez ich warunki systematyczne, t. j. przez wartości ich różnic lub różniczek i przez ich stopnie skończone i nieskończenie małe = Interpolacya.

b 3) Dla dopełnienia tożsamości pierwotnej dwóch elementów pierwszorzędnych; powszechność bezwzględna w powstawaniu ilości = Prawo najwyższe algorytmu.

Nota. Typem tego prawa najwyższego jest:

Fx = Aq A^ -f- A., 12₂ 4" • . .

Sławne twierdzenie Taylora, które jest przypadkiem bardzo szczególnym tego prawa, było pierwszą próbą tego tworzenia powszechnego ilości, b) W Formie lub Porównaniu algorytmicznem.

a 2) W części elementarnej porównania; dopełnienie stosunków algorytmicznych w celu jednostojności tworzenia wielkości; prawidło tego tworzenia jednostajnego = Kanon algorytmiczny.

Nota. Teorya funkcyj tworzących Laplace’a stanowi tu przypadok szczególny, b 2) W części systematycznej porównania; dopełnienie róionań algorytmicznych w celu jedności ostatecznej lub tworzenia powszechnego ilości = Zagadnienie POW8ZECHNE ALGORYTMU.

Nota. TyP^em tego zagadnienia jest:

0 = fx + X_x f_xX + #₂/₂cc + f₃X + . . .

Sławne twierdzenie Lagrange’a, stanowiące jego przypadek bardzo szczególny, było pierwszą próbą rozwiązania zagadnienia powszechnego matematyki.

Geometrya.

A) Teorya lub Autotezya. a) Treść,

http://rcin.org.pl