page0201

193

Rogaliński — Rogalski

ni a na zaczęcre sejmu walnego ordynaryjnego 5 Paźdz. 1778 w kołlegijacie warszawskiej miane (Warszawa, 1778, w 8-ce).    F. M. S.

ROgalillSZ (Tomasz), doktor filozofii, professor akademi krakowskiej, rodem z Włocławka, zawołany w drugiej połowie XVI wieku astrolog*. Wydawał w Krakowie prognostyki, przepowiadając przyszłe rzeczy w Polsce na kilka lat. 7i tych Wiele istotnie sprawdziło sio. Noszą one tytuł: Prognosticon albo przestroga na sześć lat przyszłych, począwszy od roku Bożego 1588 aż do r. 1593, z nauk gwiazd i biegów niebieskich (bez miejsca dr., 1587, w 4-ce).

ROgaliUSZ (Adam), oh. lloslkąwsjsi (Adam).

Rogalska (Józefa) z Rogalskich, urodzona w Wilnie 1809 r. Od r. 1830 zona Leona Rog*alskieg*o (oh.). Wydała przekład Marco Saint-Hilaire: Zamach Mallefa: Mieszkania Sapoleona; Sue’g*o Dzieci miłości', Fłygiena piękności, przez Iłebay; Guwernantka. Była współpracowniczką męża w pismach Magazyn .dla dzieci- i Żywoty świętych, tudzież rocznika Alleluja. F. M. S.

Rogalski (Adam), syn Wincentego, pisarz religijny i wydawca, urodził się w r. 1800 w Wilnie i tamże uniwersytet ukończywszy, zajmował się literaturą, umieszczając drobne poezyje i artykuły prozą w Dzienniku Wilcńs., pomiędzy któremi do znaczniejszych należą: przekład z łacińskiego Łasickiego 0 bogach Żmnjdzinów, drukowany r. 1822 w tomach 2 i 3, zaś Fontanna Bakczyseraju, pocma Puszkina, przekład z rossyjskiego (Wilno, 1826). W roku 1823 udał się do Petersburga, gdzie obole zajęć urzędowych wydawał przez rok jeden czasopismo polskie, pod tytułem: Bałamut, w duchu Wiadomości Brukowych wileńskich. W r. 1835 przeniósł się na urzędowanie do Warszawy, był naczelnikiem wydziału w komissyi rządowej spraw wewnętrznych duchownych i oświecenia publicznego i tu zwróciwszy prace swoje umysłowe do przedmiotów religijnych, redagował i wydawah od r. 1840 —1843 noworocznik, pod napisem: Alleluja i ogłosił Wybór kazań celniejszych mówców duchownych (Warszawa, 1842— 1843 r., tomów 2); razem z bratem Leonem Żywoty świętych pańskich i męczenników (1836—1942, tomów 4); przełożył z fran-cuzkiego Listy Sapoleona do Józefiny (1835, w 8-ce) i ułożył dotąd najlepszy Słownik rossyjsko- polski (Warszawa, 1841 , tomów 2). Umarł w Warszawie 1843 roku. —Rogalski (Leon), brat poprzedzającego, urodził się w Wilnie dnia 7 Styczuia 1808 roku; po ukończeniu nauk gimnazyjal-nych i uniwersyteckich i otrzymaniu stopni naukowych w Wilnie, był sekretarzem rady uniwersytetu. Wybrany do wykładu pedagogiki w tymże uniwersytecie, miał być wysłanym dla wydoskonalenia się :r.i granicę, czemu przeszkodziło zamknięcie uniwersytetu. Zawód literacki rozpoczął będąc jeszcze uczniem, od drobnych poezyj, umieszczanych po ówczesnych pismach. W dalszych latach był gorliwym współpracownikiem Tygodnika Wileńskiego i Dzień-nika WHeti.sk/ego; nader czynnym współredaktorem Dziejów dobroczynności i redaktorem Wizerunków naukowych, których redakcyje po jego odjeździe do Warszawy objął Ignacy Szydłowski. W czasie pobytu w Wilnie pisał histo-ryją tamecznego uniwersytetu; drukiem zaś ogłosił pomiędzy innemi osobno: łPsforyfą powszechną Kajdanowa, przekład z rossyjskiego, dopełnioną i poprawioną przez J. Lelewela (Wilno, 1826; tomów 3): Wstoryją państwa rossyjskiego Konstantynowa, (tamże, 1826; 2 tomy) i Historyją biblijną dla użytku młodzieży szkolnej (tamże, 1836; wyd. drugie, 1851). Powołany na sekretarza rady wychowania w królestwie Polskiem, przybył w r. 1835 do Warszawy! gdzie obok tych obowiązków był także rektorem szkół rzemiosł nicz.o-nie-dzielnych i nauczycielem historyi w szkole sztuk pięknych. W r. 1850 otrzy-

EKCYKLOFEDY.TA TOM XXII.    13    .