page0024

20

liamaze wszystkiemco do niego należało. Abraham dowiedziawszy sig od zbiega, że Lot został pojmany, położył całe swe zaufanie w Bogu, wybrał najodważniejszych ze sług swoich w liczbie 318, i z tą garstką ludzi ścigał czterech królów zwycięzców, pokonał ich zupełnie, i zabrał z sobą wszelką zdobycz przez nieb zajętą, oraz Lota ze wszystkiem co do niego należało, kobietami i całym ludem. Król Sodomy wyszedł na przeciw niemu, powinszował mu i rzekł do niego: „Oddaj mi łudzi, a zdobycz weź dla siebie.” Abraham mu odpowiedział: „Podnoszę rękę i przysięgam przed Panem Bogiem, władcą nieba i ziemi, że nic nie wezmę z tego co do ciebie należy, zacząwszy od najmniejszej nitki aż do rzemienia trzewika, ażebyś nie mógł powiedzieć: zbogaciłem Abrahama.’’ W taki to sposób Abraham pokładał swą nadzieję i zbawienie w samym tylko Bogu. Bóg więc zjawiwszy się, rzekł do Abrahama: „Nie lękaj się Abrahamie, jestem twoim opiekunem, a nagroda twoja jest bardzo wielka.” Abraham -din odpowiedział: „Panie, Boże mój, cóż mi dasz? jestembezdziefny a moim dziedzicem jest Eliezer, rządca mego doiuu.” Bóg mu na to odpowiedział: „Nie oo będzie twoim dziedzicem, lecz ten eo się z ciebie narodzi.” I kazawszy mnwyjść, rzekł do niego: „Wznieś oczy ku niebu i zlicz gwiazdy; czy możesz? Tak to, dodał, rozmnoży się plcrwę twoj\,” Abraham, pomimo swej starości i starości swej żony,Uwierzył Bogu, który dopełnił swego przyrzeczenia; giM w niejaki czas potem Sara, w dzie-więdziesiątym rokuiycia, powiła syna, któremu Abraham nadał imię Izaak.

Ofiara Izaaka.

Abraham czule kochał swego syna Izaaka, lecz bardziej jeszcze kochał Boga, bo tak należy. Pewnego