page0285

282

ożywczym przeszło przez dzieje ludzkość promieniem.

Żadna postać w historji kościoła św.-krzyskie-go nie świeci tak znakomicie jak Bartłomieja Tarły. Odznaczał go rozum przy głębokiej chrześcijańskiej pokorze żarliwości religijnej. Żył sześć lat na Poznańskiem biskupstwie. W potrzebie spichrze jego zawsze dla ubogich zostawały otwarte. W czasie kiedy Polska od nieprzyjaciół i od głodu trapiona była, miał wymowne kazanie, w którem zwracał uwagę, że te niepo-. koję są skutkiem braku miłosierdzia nad uboższym. Może przyganiał braci szlachcie.

-Jeżeli pokoju, błogosławieństwa Bożego, miłosierdzia, uciszenia, uspokojenia, końca tych wszystkich nieszezęśliwości nawałności pragniecie, kochajcie się w ubogich — ubogim czyńcie dobrze, miejcie nad ubogiemi miłosierdzie. Pamiętajcie, ' że poddani wasi są ludzie jako i wy, nieśmiertelną duszą od Boga obdarzeni.“

I dalej zachęcał wymownie, aby każdy ujął od potrzeb swoich, a z potrzebującym się podzielił. ^v Sława jego litości tak się daleko rozeszła, że z Rzymu jeden Pan możny przysłał mu tysiąc czerwonych złotych na jałmużny, pragnąc mieć udział w jego zasłudze. Słowem, Tarło jako pra-