page0036

34

E*aw i JTjlt.U.,

Gdy Izaak już zaślubił Rebekę, prosił Boga, by mu zesłał dzieci. Pan wysłuchał go i została matką dwojga dzieci bliźniąt. To które urodziło się pierwsze było Iiso-wate i całe obrosłe jak skóra zwierzęcia, i nazwano je Ezaw, co znaczy: człowiek skończony. Drugie zaraz potem przyszło na świat, i trzymało ręką za nogę brata swego; dla tego też nazwano je Jakób, to jest wysadziciel. Gdy dorośli, Ezaw został myśliwym i trudnił się uprawą roli; Jakób zaś był człowiekiem prostym, i zostawał w domu na samotności. Izaak kochał więcej Ezawa, gdyż jadał z jego zwierzyny; lecz Rebeka kochała bardziej JakóL-a. Pewnego dnia- Jakób przygotował sobie soczewicę, gdy Ezaw powracał z pola , który będąc bardzo znużony, rzekł do swego krata: Udziel mi z tej strawy rumianej, bo nadzwyczaj jestem spracowany Jakób odrzekł mu na to: Sprzedaj mi za to twoje prawo starszeństwa. Ezaw lekkomyślnie odpowiedział: Wkrótce umrę, na cóż mi się więc przyda prawo starszeństwa? Przysiąż mi więc, rzekł na to do niego Jakób, że mi je odstępujesz. Ezaw przysiągł, i przedał mu tym sposobem owe prawo.I tak, wziąwszy chleb i potrawę z soczewicy, jadł i pił, a potem odszedł, nie troszcząc się bynajmiej o przedaż swego prawa starszeństwa. A wszakże do tego prawa przywiązane było przymierze duchowne z Bogiem, i przywilej: że na potomków przejdzie błogosławieństwo przyrzeczone Abrahamowi i Izaakowi. Lecz Ezaw mało cenił przyrzeczenia Boskie, i żeby zaspokoić swe żarłoctwo odstąpił swemu bratu młodszemu, to co powinno mu było być najdroższem na kwiecie, to jest, błogosławieństwo Boga.